Leugensjournaal 21:
Bernhard, Sarkozy en Harry
Onontkoombare openbaarheid, maar schept dat ook meer waarheid?
Deze week was Leugens.nl ondergedompeld in onderzoek naar publiciteit rond prins Bernhard en Northrop nadat we al op een andere waarheid van Den Uyl stuitten dan de biografe hanteert. Een zaak met opvallende rollen van wat we ‘kwaliteitskranten’ plegen te noemen: NRC en Volkskrant.
In dezelfde week was er wederom leugenachtig optreden van de Franse president. Met een vooruitziende blik veroverde hij afgelopen zomer al een plek in het logo van deze site.
Kon prins Bernhard nog onopvallend de wereld doortrekken met zijn negotie en libido, dat lukt hoogwaardigheids(?)bekleders heden ten dage niet meer. Sarkozy leeft onder een vergrootglas. Maar betekent dit ook dat Sarkozy minder streken uithaalt?
Voor prins Harry sloot Defensie in Londen een zwijgovereenkomst met de Britse pers. BBC vergoelijkte de zelfcensuur met als doel de bescherming van mensenlevens. Het Nederlandse kabinet hanteert dat argument om Wilders met zijn filmpje te manen. Dit is de doorgeslagen mediacratie in optima forma: de inhoud ontbreekt nog volledig, slechts het rumoer bepaalt het handelen.
Er is al een Tegenfilmpje die de NOS in verlegenheid bracht over haar geloofwaardigheid. Erger lijkt ons commercieel gestuurde wetenschap in dienst van belangen en het vonnis inzake Kleintje Muurkrant. Dat leidt dus tot discussie.
Dat ook de staat helpt om onderzoekende journalisten kapot te procederen gaat nog een stapje verder, alsmede het jokken voor de muzieklobby.
Van Murdoch kun je steun aan de leugen verwachten. En vriendjespolitiek slaat uiteindelijk op de personen en partij in kwestie terug, dus openbaarmaking volstaat.
Peter Olsthoorn | 02-03-08 08:29
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen