Leugens.nl

 

Weerwoord linkse lezer in Groene Amsterdammer over gebrekkige integratie

Permanente gijzeling Nederlandse dochter met kleinkinderen brengt Annelies de Vries in Wageningen tot kritiek op radicale daden en houdingen van Moslims. Ze wijst er, als PvdA’er linkse media als De Groene en Trouw op.

Gelezen: Groene Amsterdammer, 13 februari 2025

Rachida Azough schreef onder de kop “Ik wilde barbaars blijven” de zoveelste aanklacht tegen witte Nederlanders en de eisen aan integratie van nieuwkomers en zelfs hun nakomelingen die hier geboren zijn:

“Hoe meer je als Nederlander met een migratieachtergrond geworteld bent, hoe meer discriminatie en uitsluiting je ervaart. Bovendien ben je nooit ‘aangepast’ genoeg. Wordt het niet tijd dat de term integratie de prullenbak in gaat?… Eén op de vier Nederlanders heeft een migratieachtergrond. Maakt dat het integratiedebat niet de facto tot een achterhoedegevecht?”

Daarop verscheen een felle ingezonden brief met tegenwerpingen van Annelies de Vries in Wageningen. De Groene publiceert netjes het tegengeluid voor haar hoofdzakelijk linkse, ‘weldenkende’ publiek en andere lezers die het intellectuele niveau waarderen.

Hieronder staat de hele brief, maar eerst wat kortstondig onderzoek naar Annelies de Vries. Een artikel in het onvolprezen regionale dagblad De Gelderlander uit 2016 verhaalt van haar persoonlijke tragiek met Moslimfundamentalisme:

“De dochter van Annelies de Vries in Wageningen woont met haar moslimechtgenoot in een ver islamitisch land. Ze kan geen Nederlands paspoort krijgen voor haar kinderen die ook de Nederlandse nationaliteit hebben.

Voor de aanvraag van een Nederlands paspoort moet de vader, die in de loop der jaren steeds fundamentalistischer is geworden, toestemming geven. Dat doet hij niet. Ook houdt hij de paspoorten van het betreffende land van de kinderen achter slot en grendel. Zo kan hij verhinderen dat de dochter met allebei haar kinderen op reis gaat.”

Ook in Trouw

Je zal de verschrikking maar moeten meemaken. Ze schreef ook een ingezonden brief naar Trouw in september 2024 onder de kop “Vreemdelingenhaat…

Ieder weldenkend mens zal het eens zijn met Sezgin Cihangir, die pleit voor een vreedzame, tolerante samenleving, waar ook migranten en moslims zich welkom voelen. Hij wil medemenselijkheid in plaats van angst en uitsluiting (Opinie, 6 september). Maar volgens mij hebben migranten en moslims ook nog wel wat huiswerk te doen. Er zijn mensen met een islamitische achtergrond die stil houden dat ze homoseksueel of ex-gelovig zijn, of niet deelnemen aan de Ramadan uit angst voor geweld of uitsluiting. Vrouwen die geen hoofddoek dragen, worden soms voor ‘hoer’ uitgemaakt. Mensen zoals Lale Gül leven in angst, omdat moslims hen bedreigen.”

Toch neemt Annelies de Vries haar toevlucht niet tot de PVV, of zo. Ze zit in het bestuur van de PvdA in Wageningen. In het portret staat: “Ik ben niet opgegroeid in een rood nest, maar ik wist al jong dat ik voor ‘links’ zou kiezen. Dat voelt beter: eerlijk delen. Jarenlang ben ik heel actief geweest in de vrouwenbeweging en later ook de natuur- en milieubeweging. Mijn eerste echte baan was op De Born in Bennekom, het vormings- en scholingscentrum voor vrouwen in de SDAP en PvdA, en later ook voor mannen. Ik ben o.a. lid geweest van de Emancipatieraad in Den Haag en de Raad voor Milieu- en Natuur Onderzoek.”

Haar ingezonden brief in De Groene:

“De integratieparadox

Rachida Azough geeft in De Groene van 6 februari een uitvoerig overzicht van het integratiedebat dat zij eerder ziet als integratiedwang, waardoor Nederlanders met een migratie-achtergrond nog meer discriminatie en uitsluiting ervaren. Goed dat zij dit aan de orde stelt, omdat Nederland een plek moet zijn waar alle inwoners zich thuis voelen en gelijke kansen hebben. Ik mis echter in haar betoog een tegengeluid. Voor een tolerante, eerlijke samenleving moet je anderen een spiegel voorhouden, maar ook zelf in de spiegel kijken, toch?

Denk aan de uitsluiting van homoseksuelen, afvalligen en andersdenkenden in sommige islamitische kringen. Aan het religieus-culturele gebruik van genitale verminking van meisjes. Aan geweld en zelfs de dood jegens vrouwen die hun vrijheid willen. Aan jongeren die met groot geld worden meegetrokken in het criminele (drugs)milieu. Aan de enkele joodse school die eruitziet als een vesting in oorlogsgebied. Aan de doodsbedreigingen richting mensen die kritiek uiten op sommige aspecten van de islam.

Veel mensen met een migratieachtergrond hebben hier niets mee te maken. Maar sommigen wél. Hebben we niet met elkaar een gedeelde verantwoordelijkheid om deze thema’s te bespreken en op te lossen? In het essay van Azough en in veel linkse kringen lijkt een debat hierover taboe, onder het motto: dat is racisme, discriminatie, moslims hebben het al zo moeilijk. De discussie loopt dood op links en slaat vervolgens af naar rechts. Ik vind dat links een taak heeft om dit debat wél te voeren.

Annelies de Vries
Wageningen”

Peter Olsthoorn | 05-03-25 11:06