Uitspraak raadkamer foetsie, maar toch bewaard
Bram Moszkowicz, geen mafiamaatje
Beste Bram, wat te doen met 1.100 kilo springstof?
Gelezen: Kleintje Muurkrant, Octopussy (378)
Zelfs, of vooral, Leugens.nl mag advocaat Bram Moszkowicz geen ‘mafiamaatje’ (of ‘maffiamaatje’) noemen. Dit is immers een ‘zeer defamerende’ betiteling. En laten we ook niet merken dat bij het lezen van onderstaande dit bij u opkomt! Of we sturen de gedachtenpolitie op u af:
Op 1 april was er een uitspraak van de rechtbank arrondissement Amsterdam. Werd op 7 april op Rechtspraak.nl gepubliceerd. Is ineens foetsie. Kleintje Muurkrant redde de uitspraak. En die staat nu ook hier. Het ging om een uitspraak van de raadkamer. Die mocht niet openbaar worden. Zegt ons de woordvoerster van de rechtbank Amsterdam.
Wat is de clou? Taps van gesprekken tussen Bram Moszkowicz en een klant van hem. Die man (geen mafiamaatje!) vroeg zijn raadsman of hij even wat wapens en 1.100 kilo semtex wilde helpen verwijderen. Het is nauwelijks voorstelbaar: 3 ons was genoeg om een vliegtuig te vellen.
Daar Moszkowicz clií«nt, in voorlopige hechtenis zittende, zo fijn meehielp bij het opsporen van de wapens werd hij weer vrijgelaten. En die ‘1.100 kilo semtex’? Niets meer over gehoord. Genoeg om het CS Amsterdam of Het Binnenhof met hun omgevingen op te blazen. Hebben we het niet meer over.
De rechter-commissaris liet een aantal andere gesprekken tussen clií«nt en Moszkowicz vernietigen. Dus de geí¯soleerde taps met de gesprekken over semtex en wapens gelden niet meer als bewijsmateriaal. Maar man vrij, hij had het OM geholpen en kon geen kwaad meer doen.
Maar hoe dan?
- Werd Bram Moszkowicz daadwerkelijk door een clií«nt benaderd om 1.100 kilo semtex weg te halen?
- Welke wapens heeft men gevonden?
- Waar is die 1.100 kilo semtex? Of was dat fantasie, desinformatie?
We hebben nog links en rechts wat vragen uitstaan”¦
Ton Biesemaat en Peter Olsthoorn | 05-06-08 16:23
Reacties
hemelsblauw | 06/06/08 om 00:47
Dringend gewenst nieuw gehoorapparaatje voor die ene man (vrouw) die dienst had die dag in de tapkamer?!?
.
Of een “Bedrijfsongevalletje Justitie”, nadat er enige tijd geleden per ongeluk een Gregorius Nekschot-dossier op het verkeerde stapeltje was gelegd? Keyword: Semtex.
.
’t Is van tweeí«n één, en meer smaken zijn er niet.
1.100 KILO, wat denken ze wel! Dat is meer dan 352x Lockerbie, waar de PanAm Jumbo op dat moment 10.000 meter hoog vloog. De kracht van die explosie 352 maal versterkt op Hollandse zachte polderbodem, en “half Nederland is weg”.
.
Bangmakerij”¦ Terecht uit de pers gehouden.
En verplichte kost voor Justitie-bedrijfspsychiaters, die zaak en dat hele vonnis.
Aangenomen dat Justitie bedrijfspsychiaters in dienst heeft. Of er eindelijk zichzelf eens een paar goeie aanschaft…
.
.
Disclaimer: Mijns inziens. (Grondwet en zo).
hemelsblauw | 06/06/08 om 02:41
Lockerbie, 21 december 1988.
.
http://www.nrc.nl/W2/Lab/Lockerbie/ramp.html
.
Ook zeer zeker een voorbeeld van hoe de Nederlandse journalistiek in de afgelopen twee decennia is veranderd. Ik bedoel: vermagerd, verarmd, ont”zield”.
.
De Amsterdamse advocaat die onderwerp is van deze column, zijn hele boerenbonte familie heeft ervaring met de gewelddaden en vervolging van WW-II. Ik zie het hem absoluut niet doen: serieus met een clií«nt overleggen over grote hoeveelheden wapens, en over Semtex.
Maar – door dit recente nieuws en “vonnis” aan het denken gezet – vraag ik me inmiddels wel af of er iemand in het bijzonder is die ergens in de afgelopen paar jaren een persoonlijke vete aan het uitvechten is gegaan met deze jurist?
Want al heb ik de ballen verstand van wapens en van zware criminelen: je maakt me niet wijs dat welke crimineel dan ook “zomaar” opeens (telefonisch) met één duizend één honderd kilo semtex komt aanzetten bij z’n Amsterdamse advocaat…
hemelsblauw | 06/06/08 om 11:25
Nog maar even over telefoontaps:
“De vaststelling dat het technisch mogelijk is om telefoontaps te manipuleren is onvoldoende om aannemelijk te achten dat dit ook is gebeurd.”
Bron: Rechtspraak.nl, 7.4, ad f
Zie tevens 7.4 ad e, en 10.2.
.
Vraag: Is het inschakelen van het NFI als getuigen-deskundigen in een dergelijke zaak niet zoiets als een slager z’n eigen vlees laten goedkeuren? Omdat het NFI de overheid – waar zij toe behoort – niet als klant kan kwijtraken? Allemaal handen op één buik? Werkwijze en deskundigheid van het NFI zijn immers niet geheel onomstreden (Wikipedia). En dan zeg ik het nog netjes…