Edwin, de Mossad en de stadhoudersbrieven
Uit de tapes van De Roy van Zuydewijn – deel 4
De tapes van mijn gesprekken met Edwin de Roy van Zuydewijn zijn door de Amsterdamse recherche in beslag genomen. Dat is al een vreemde gang van zaken. Maar zoals heel veel in de affaires rondom Edwin is dat geen uitzondering.
Voordat ik in contact kwam met Edwin de Roy van Zuydewijn had ik al onderzoek gedaan en een artikel geschreven over Edwins vader en zijn connecties met de Teixeira de Mattos-bank en Prins Bernhard. Mede door deze publicatie kwam ik in contact met Edwin de Roy van Zuydewijn.
In interviews in het pakhuisje Prinsengracht 999 Amsterdam zaagde ik hem in de zomer van 2005 ook door over de stadhoudersbrief, het vermeende aanbod voor een Nederlandse machtsovername door Prins Bernhard gedaan aan Hitler. Edwin beweerde tegenover me dat hij die brieven (hij sprak er altijd in meervoud over) had. Gevraagd naar het bewijs bleef hij in gebreke.
De lezer oordeelt zelf hoe geloofwaardig hij of zij het verhaal vindt van Edwin, de stadhoudersbrieven en … de Mossad.
En het is echt zo, toen Bernhard nog in leven was, al was die 90 jaar, dat was de koning van Nederland?
De Roy: “Om 9 uur wordt er gegeten. 1 over 9 en je bent te laat? Opsodemieteren.”
Trix 1 minuut over 9?
“Ben je ook te laat. Ga maar aan een andere tafel zitten.”
De patriarch?
“In alles. Die man is gierend van het lachen zijn doodskist ingerold. Echt gierend van het lachen.”
Ja, dat geloof ik ook wel. Je praat nu tegen een gelovige.
“Die bloede Hollaender. Op z’n verlovingsnacht werd die in z’n nakie in het Perzisch tapijt opgerold. En zo Soestdijk van die trappen, is een Duits ritueel, werd die in z’n nakie de trap afgerold. Stonden al z’n Moffrikaanse vrienden daar. Sieg Heil.”
Proefschrift
Je hebt dus dat proefschrift geschreven in Oxford. ‘The arms transfer’. Toen kreeg je zal ik maar zeggen allerlei clearings om onderzoek te doen”¦
“Alles: van versleuteld tot en met Streng Geheim. Dat is alles.”
Daar geeft dus ook een Duitse staat toestemming voor?
“Ja. Via”¦baron von Boetzelaer, hele aardige vent, hele leuke vrouw. Daar kwam ik veel. En hij was hoofd daar van de archieven. Toen heb ik nog een weekend voor ze in Den Haag geregeld. Des Indes. En het Mauritshuis. Er was een hele, grote tentoonstelling over Vermeer geloof ik. Daar wouden ze heel graag naar toe. Had ik geregeld. Ze waren heel dankbaar. Hele, mooie brieven van ze gekregen ook voor het huwelijk en dat ze niet konden komen wat ze zo jammer vonden.”
Dat was een baron van Boetzelaer?
“Von Boetzelaer. Maar wel geparenteerd familie aan de van Boetzelaers hoor. Zelfde als met Van Limburg Stirum. Belgische, Limburgse, Limburg-Duitse familie.”
Hoe ben jij dan gestoten op de stadhoudersbrieven?
Ehh”¦ Jaren, jaren geleden in een gesprek met iemand. Kwam dat ter sprake.
En”¦ ik ben niet alleen in het Auswaertige Amt geweest, ik was ook scholar bij de DGA, Adenauer Stiftung geweest, in de archieven van de BDI geweest dat is de Duitse inlichtingendienst. In een heel eng pand.
Werd ik op het station afgehaald door een Mercedes. Bent u zo en zo? Ja zei ik. Gaat u maar achterin zitten, die man zei verder niks. Rijden. Kom je ergens in een soort heuvel. Alles tot en met dat ik mocht inzien tot en met ’66, ’67. Dat is veel. Daar kwamen ook namen in. Nou ja, ook Lippe-Biesterfeld natuurlijk. Maar de connecties toen die er nu liggen ja die wist ik toen helemaal niet. En ik heb daar ook verder helemaal niets mee gedaan. Totdat er allerlei stukken van een legpuzzel kwamen, ongevraagd ook.”
Hoe bedoel je?
“Ja, nou gewoon uit mijn leven. Dit is wat je heel goed moet begrijpen. Dat”¦ op de een of andere manier het toeval zo’n krankzinnige rol in mijn leven speelt. Dat is echt belachelijk wat ik allemaal heb meegemaakt voor iemand die 38 jaar is, wat ik allemaal gezien heb. Nou word ik over 10 dagen wel 39 maar.. give or take a year. Het is echt absurd. (Diepe zucht)
En ja”¦ ik heb dat ook tegen schoonvader gezegd, Carlos, toen we ”¦ ik al tegen Margarita zei let maar op dit wordt een ondervraging en dat werd het ook. In de auto nog zei ze dat ik niet zo achterdochtig moest zijn, dat het helemaal niet een ondervraging werd. Nou ik geloof dat het 7,5 uur geduurd heeft. Hij heeft geen letter opgeschreven. Hij had een blocnote met een pen. Geen letter opgeschreven. En ik zei hem toen: heel open over mijn leven, niets te verbergen”¦
”¦En dat is op zich ook een spannend jongensboek, soms te bizar voor woorden en de mensen ook die ik heb ontmoet. Of mensen die mij ook benaderd hebben vanwege mijn proefschrift. Loop ik in de buurt van de Nederlandse ambassade, komt er iemand naast me lopen en dat bleek een oude joodse meneer te zijn. Die wist bijvoorbeeld dat ik met dit proefschrift bezig was. Ik ben bijvoorbeeld ook door joodse mensen, Israeli’s gebeld. Ik ben hier in Amsterdam op een cel van de Mossad gestuit. Die hadden een jongen op me af gestuurd in de sportschool. Daar ken ik de naam ook nog van.
Hoe weet je dat het een cel van de Mossad is dan?
“Deze jongen , z’n vriendin heette Myrad, prachtig mooi joods meisje. En hij”¦ ik zie hem zo voor me”¦Hij was een Canadees van origine. Israelií«r geworden maar dat weten z’n ouders nog steeds niet in Canada. Hij was jeugdkampioen karate. Wereldkampioen. En is toen het leger in gegaan. Is commando geworden. En zijn maat zijn hoofd is naast hem er afgeknald. Dus die kreeg de hele hersenpartij”¦ die jongen leed aan chronische insomnia. Kon niet slapen, die sliep nooit.”
Dan ga je dood”¦
“Ja, maar 2, 3 uur. En dat was het dan. Zeer getraind. Dat deed hij dus heel veel. Ik ook samen met hem. En ook heel veel gelopen. Ontmoet in een coffeeshop later weer. Daar zit die jongen. En ze zijn allemaal Hebreeuws aan het praten met een clubje mensen. Heel veel van Mossad-mensen zijn van El Al. Stewards, stewardessen. En de ringleider. Ze werken in een cellensysteem, de Mossad. En de cel Amsterdam werd voorgezeten door één man en ik spreek geen Hebreeuws maar toevallig”¦ Shy!
Die Shy is ook bij mij thuis geweest, een grote interesse in mijn proefschrift. Toen ik mijn proefschrift uiteindelijk ook klaar had toen ben ik ook nog 2 of 3 keer benaderd die ook onderzoek daar in deed en of ik dan de transcripts wilde sturen. Heb ik nooit gedaan. Dat was ook Mossad. Dus”¦ Kijk Israel weet donders goed”¦ in mijn proefschrift zijn nog een en al openbaringen he? Als ik op de TV had verklaard dat Moshe Dayan met Franz Josef Strauss wapendeals in Lech am Rhein of weet ik wat aan het bespreken was dan had iedereen me voor gek verklaard.
Toch is het zo. Ik ben daar in beginsel heel naí¯ef in geweest. Ik kon me helemaal niet voorstellen dat ik voor enige veiligheidsdienst belangrijk zou zijn. Of dat mensen er interesse in zouden hebben. Maar natuurlijk en ik had dat ook beter kunnen weten als politieke wetenschapper die 12 jaar studie en research heeft gedaan in political deception operations , noem maar op alle vakken, alle papers die ik geschreven heb. Ik heb de voorspelling over Joegoslavií« geschreven. Heeft een hoogleraar van mij gejat en later zelf gepubliceerd”¦.”
Ton Biesemaat | 15-05-08 17:56
Reacties
el hombre | 15/05/08 om 20:40
Edwin had enkele jaren geleden een eigen webside…Hypocrietofniet.nl, elke dag duizenden bezoekers.
Ook ik heb daar onder een ander pseudoniem vaak geschreven.
Echter -Der Edwin- liet zijn site compleet versloffen.
Dat maakte dus na verloop van tijd geen goede indruk op mij m.b.t. de persoon Edwin.
Als 100 % republikein vond ik het niet fijn dat hij het Oranjegespuis niet echt heeft kunnen afbranden.
hemelsblauw | 15/05/08 om 23:47
Ik roep maar wat, met Google als hulpmiddel. Er is of was in Duitsland een BDI, maar dat is (was) een ‘patroonsfederatie’ of industriebond. BDI staat in het Nederlands voor Bureau Documentatie en Informatie of Buitenlandse Inlichtingendienst. De Duitse inlichtingendienst heet in de wandeling BND (Bundesnachrichtendienst). En dit kwam uit de tapes?
Zo is volgens deze bron de DGA, net als DERA (Defence Evaluation and Research Agency), een ‘central institution for military research’. Maar in diezelfde volzin (zie link) wordt vermeld dat zoiets in Duitsland niet bestaat. Daarentegen verklaart dit pdf document dat DGA een French arms procurement agency is.
Disclaimer: ik heb geen verstand van wapens en ook niet van inlichtingendiensten, en stel er prijs op dat zo te houden. Dus wat Google en ik hierboven even verzamelden kan best wel apekool zijn in reactie op Biesemaat’s verhaal, deel 4…
hemelsblauw | 16/05/08 om 00:09
Feit: In 1996 organiseerde het Mauritshuis een grote Vermeertentoonstelling.
Vraag: typefout? Het is niet eenvoudig om een vrouw te vinden met de naam Myrad. Myra komt overduidelijk veel vaker voor, maar voor een Joodse zou een variant van de naam Mirjam meer voor de hand liggen.
Helaas geeft Google het even op momenteel (geen verbinding meer), dus hier stopt m’n commentaar.
hemelsblauw | 16/05/08 om 00:22
Trouwens, Auswí¤rtiges Amt (2e naamval) is een veel gebruikelijker benaming.
Dit is niet bedoeld als haarkloverij, maar het lijkt me relevant om eventuele typefouten te kunnen schiften van dergelijke Sprachfehler, die dan gemaakt zouden zijn door iemand van wie verondersteld mag worden dat die het veel minder “bekkende” Auswí¤rtige Amt niet z’n keel uit zou krijgen.
Ton Biesemaat | 16/05/08 om 11:02
Probeer zoveel mogelijk vast te houden aan wat De Roy van Zuydewijn vertelde en niet zelf te interpreteren. BNI is BND Bundesnachrichtendienst. De Roy van Zuydewijn bezocht volgens zijn zeggen het hoofdkantoor van de BND in Pullach.
hemelsblauw | 16/05/08 om 11:52
Dank voor die correctie (BND)!
Over zelf interpreteren: dat is m.i. juist een voorwaarde, en zeker op deze website gezien z’n doel (onderwerpen, kwesties). Het is niet de bedoeling (of men zou de reactie-mogelijkheid moeten uitschakelen) om er slechts éénrichtingsverkeer van te maken, dunkt mij.
Ton Biesemaat | 16/05/08 om 12:49
Ik ben het er uiteraard mee eens dat zoveel mogelijk uitgelegd moet worden. Bij deze tapes ligt dat wat anders waar ik niet over wil uitwijden op dit moment. Ik wil wel refereren aan het feit dat de tapes zelf in beslag zijn genomen door de A’damse recherche. Dat is een reden waarom ik me zoveel mogelijk aan de feitelijke en daarmee vaak warrige gesprekken hou van destijds (zomer 2005).
hemelsblauw | 17/05/08 om 20:00
Kadootje, Ton: cache link. Keyword: Bernhard.
En nou niet om vervelend casus quo té kritisch te zijn, maar om de simpele reden dat ik mij – zelf zeer vele en veelsoortige voetstappen in de natuur en de dierenwereld hebbende – niet kan voorstellen dat een jager en vervolgens fanatieke dieren- en milieubeschermer (wijlen de Prins) ook maar een centje pijn zou voelen als iemand eens een minuutje of twee te laat op een afspraak arriveert… Lees ’s mans biografie, om maar een voorbeeld te noemen.
Ik meen dat serieus: alle verwijzingen hierboven naar de gang van zaken op Soestdijk (gedaan door EDRvZ als het verhaal geloofd moet worden) en zogenaamde sancties op “te laat komen” zijn bullshit. Da’s Engels (of Amerikaans eigenlijk) voor stierenstront en dus niet de aandacht waard. Stront vind je immers overal en is dus niets bijzonders. En al helemaal niet een herhaalde aanwijzing waard over “tapes die geconfisqueerd zijn door de recherche”. Gelijk hadden ze, maar da’s een ander verhaal.
hemelsblauw | 17/05/08 om 20:27
Overigens (de Vermeer-tentoonstelling is zoals gezegd van 1996 en dus zo’n 12 jaar geleden) is tegenwoordig de Mossad prima te bereiken, allereerst via hun eigen website maar uiteraard ook via ambassades e.d.
Ik heb contact met ze gehad n.a.v. personen die vermist werden in een buitenland. Niets dan lof voor hun coí¶peratie en meedenken dan! Dat zij, net zoals ontelbaar veel andere inlichtingendiensten, ook op Nederlandse bodem actief zijn lijkt mij geen nieuws.
Ik blijf het, naar eer en geweten, houden op een persoonlijkheidsstoornis in de persoon die het onderwerp is van dit artikel/deze column. En dacht nog eens na over het huwelijk dat diens ex eega onlangs sloot. Sommige Nederlandse media kopten daarover dat de bruid, door de details qua datum, plaats en tijd niet te openbaren, haar ex-man succesvol om de tuin had geleid. Ik geef er de voorkeur aan dat anders te zien, gezien de kringen waar de besluiten uit vandaan kwamen: de bruid heeft op deze manier haar ex-echtgenoot niet nodeloos pijnlijk vantevoren al voor het hoofd willen stoten en exposeren, met inderdaad het risico dat hij zich wederom ”de lachers” op de hand zou weten te halen. Want “Noblesse oblige”.