Reclame voor eigen winkel misleidend
Persgroep
Hoe hoofdredacteur Philippe Remarque de eigen uitgever in de hoek zet.
Gelezen: Volkskrant 19 maart 2016
“Soms kan een bedrijf zichzelf danig in de wielen rijden. Dat heeft onze uitgever de Persgroep gedaan met een aantal filmpjes voor adverteerders die op internet terecht kritiek kregen. In de filmpjes werden ‘branded content’-campagnes wervend beschreven, en hier en daar gesuggereerd dat de adverteerder voor zijn geld ook gunstige berichtgeving in Persgroepkranten kan krijgen.
Op de filmpjes was ook een Volkskrantartikel te zien en werd een ‘longread’ op onze site genoemd. Daar klopt niets van, en gelukkig maar (al is het een slecht idee adverteerders hierover zand in de ogen te strooien). Hoe gaat het dan wel?…
Liever interessante advertenties dan saaie. Maar we hanteren wel ijzeren regels: branded content, of hoe je deze verhalende advertenties ook noemt, mag nooit verwarring wekken bij lezers over wat het is: een commerciële boodschap. Daarom mogen typografie en vormgeving niet lijken op de onze en moet er ‘advertentie’ bovenstaan.
Regelmatig vraag ik dat woord vetter te maken en het logo van de adverteerder groter, omdat ik vind dat de advertentie zich te veel verkleedt als Volkskrantstuk. Ik heb altijd het laatste woord hierover. Veel plannen halen het niet. Gelukkig onderschrijft de uitgever mijn adagium: een onafhankelijke redactie is de reden dat lezers vertrouwen in de Volkskrant hebben, je zou wel gek zijn om daaraan te morrelen voor een paar centen…
Des te ergerlijker dat die filmpjes hier misverstanden over wekken. Er zijn harde woorden over gevallen. De Persgroep heeft nu een geruststellende verklaring doen uitgaan met een variant op de ijzeren regels die ik hierboven beschrijf. Laat dit een goede les zijn. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.”
Peter Olsthoorn | 20-03-16 07:59
Reacties
Toine van der Heijden | 22/03/16 om 02:04
Regel 11 van de Nederlandse Reclamecode is duidelijk: “Reclame dient duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn, door opmaak, presentatie, inhoud of anderszins, mede gelet op het publiek waarvoor zij is bestemd.” Die code wordt gedragen door deelnemende organisaties zoals het NUV en de Ster voor de omroepen.
In praktijk is de uitverkoop bij uitgevers een jaar of tien geleden begonnen en hebben ook publieke omroepen de greep op hun producenten verloren. De vak- en zakenbladen van Nederland staan vol met BCtjes (branded content), de regiopers wemelt van liftestyle-katernen waarin onafhankelijke journalistiek opgeofferd is voor commerciële grijpstuivers, de publieksbladen worden grotendeels gemaakt door content marketeers en zelfs de weekendbijlagen van de kwaliteitspers zijn verdacht. Iemand nog zin in een gesponsord reisje naar Iran?
Je zou een Raad van Elf nodig hebben om Nederlandse Uitgevers te herinneren aan de Reclamecode, maar misschien is een omgekeerde aanpak beter. Een Redactiecode! “Onafhankelijke redactie dient duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn, door opmaak, presentatie, inhoud of anderszins, mede gelet op het publiek waarvoor zij is bestemd.” Missch