Wat kun je ongestraft roepen? 

Over zwakbegaafden, laaggeletterden en ‘de waarheid’

Termen bevindingen, blijf maar liever twijfelen


Gelezen: column Maxim Februari, NRC, 6 januari 2015, NRC checkt, 10 december 2015

Februari schreef dat je beter kunt spreken van zwakbegaafden dan laaggeletterden. En dat één op de acht Nederlanders ‘zwakbegaafd’ is. Na checken blijkt dit laatste juist te zijn. Maar je kunt de twee groepen allerminst gelijk stellen:

Laaggeletterden (analfabeten) als gevolg van gebrek aan scholing kunnen heel intelligent zijn. Er is geen onderzoek naar overlap tussen de groepen zwakbegaafden en laaggeletterden.

* Zwakbegaafden zijn personen met een IQ van 70 tot 85 hebben: 13 procent van de Nederlanders, 2,2 miljoen mensen.

* We tellen nog 1,3 miljoen laaggeletterden tussen de 16 en 65 jaar, ofwel één op de negen personen.

In een antwoord formuleerde Februari fraai de blijvende twijfel:

“Next en ik konden ons wel trouwhartig beroepen op het feit dat we in al onze objectiviteit het getal ergens hadden gelezen, maar citeren maakt iets nog niet onomstotelijk waar.

Hoewel het aantal van de zwakbegaafden in Nederland wel degelijk was vastgesteld door betrouwbare onderzoekers, hing hun meting direct af van hun definitie van zwakbegaafd. Zoals het aantal ADHD’ers in een klaslokaal afhangt van de definitie van ADHD. En de welvaart in Nederland van de definitie van welvaart.

Daar komt nog bij dat onderzoekers zelf altijd worden gevormd door hun onderzoeksgebied; economen die lang zijn blootgesteld aan klassieke economische theorieën komen met een andere welvaartsmeting op de proppen dan de controlegroep.”

En dan, vervolgt Februari, is het vreemd dat de wet is gewijzigd voor deskundigen die komen getuigen in rechtszaken. Juist vanwege de twijfel aan de waarheid hoefden ze louter ‘naar geweten’ te beweren wat de stand van zaken was in onderzoek.

Maar dat is aangepast, artikel 51:

“De deskundige wordt bij zijn verhoor op de terechtzitting beëdigd dat hij naar waarheid en zijn geweten zal verklaren.”

Volgens Februari is dat een onjuiste aanpassing. Je kunt, zelfs als wetenschapper, nooit van een waarheid uitgaan. Maar, vrees ik, geldt dat niet voor heel veel van wat we ‘realiteit’ noemen?

In datzelfde artikel 51 staat nog steeds voor deskundigen de eis: “De deskundige verklaart het verslag naar waarheid, volledig en naar beste inzicht te hebben opgesteld. Het verslag is gebaseerd op wat zijn wetenschap en kennis hem leren omtrent datgene wat aan zijn oordeel onderworpen is.”

Kortom: liegen mag niet, maar je moet er altijd vanuit kunnen gaan dat zelfs de deskundige ‘niet beter weet’ dan wat hij zegt. Dat is nog wat anders dan wat mensen met een hekel aan wetenschap me vaak in een discussie zeggen: wetenschap is ook maar een mening.

  • Reacties

  • M Tulp | 31/01/15 om 13:22

    Wie is ‘ze’ in de zin: “En dan, vervolgt ze, is het vreemd dat de wet….”?

  • Peter Olsthoorn | 02/02/15 om 09:43

    Had ‘hij’ moeten zijn, scherp gezien. Ik heb er ‘vervolgt Februari’ van gemaakt

Reageer op dit artikel:

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Anti-spam image

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Anti-spam image

Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.

Omgangsvormen