Dit is wel waar:
Promoveren op broodjeaapverhalen
Peter Burger heet een ‘folklorist’ en mag wetenschappelijk los gaan op zijn hobby.
De urban legend of urban myth, in het Nederland ‘broodjeaapverhaal’ is het verzinsel waarin hardnekkig wordt geloofd omdat het verhaal appelleert aan angsten, wensen en veronderstellingen van mensen.
Burger promoveert op 28 januari aan de Universiteit Leiden op ‘sagen’ zoals hij ze noemt, en op een deel ervan, ‘Monsterlijke Verhalen’ en deelt ze met ons op Gestolengrootmoeder.nl.
In de Samenvatting noemt hij het verzinsel over de Smiley-bende uit 2003: Marokkaanse groepsverkrachters snijden na hun daden in het gezicht van hun slachtoffer een kerf van oor tot oor. In verschillende variaties waart dit soort verhalen al een halve eeuw rond in West-Europa, met steeds andere verachte groepen als daders.
Vrouwen in de gruwelijke verhalen zijn veelal het slachtoffer van misbruik, maanen van moord of brute roof.
Je hebt rationele ontkenners (debunkers) nodig om de verbreiding in de keim te smoren. Maar hoe sterk staan die in hun schoenen? Vooral media gaan eenvoudiger mee in verzinsels omdat het lekker scoort.
Uit de samenvatting: “Instrumenteel gelovigen beschikken vergeleken met debunkers over een groter repertoire aan argumenten over de moraal van de betwiste verhalen. Waar debunkers de verhalen in morele zin vooral zien als tekenen van irrationaliteit en goedgelovigheid, kennen instrumentele gelovigen er morele betekenissen aan toe die los staan van hun feitelijke waarheid. Daardoor worden discussies zelden beslist: de twee partijen spelen op hetzelfde veld, maar met verschillende regels. Ook nieuwsmedia kunnen in de discussie over de waarheid van misdaadsagen de rol van believers vervullen.”
Peter Olsthoorn | 25-01-14 08:35
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen