Cultureel erfgoed, maar fantasie toch?
Horrorsint
Was Sinterklaas zelf ook niet een fantasie? Kennelijk beseffen de demonstranten tegen de poster van ‘Sint’ van Dick Maas dat niet helemaal.
Eva Baggerman gebruikt haar beroep als kunstdocent als rechtvaardiging van haar betoog in de Volkskrant van 12 november 2011 om kinderen te behoeden voor kwalijke posters. Een betoog dat echter overduidelijk vanuit haar rol als moeder is geschreven.
Een beetje een bange moeder, die niet in staat blijkt haar kinderen het onderscheid te leren maken tussen wat werkelijkheid is en wat fantasie. Omdat het haar als opvoeder niet lukt, moet de overheid het maar doen.
Baggerman vraagt de overheid met klem deze prijswinnende poster te verbieden en een leeftijdscodering in te voeren voor kindvriendelijke posters en voor posters die de tere kinderziel aantasten.
Lijkt me nogal onnodig om voor één naïef kind van 10 jaar een dergelijk systeem in te voeren. Mijn zoon, ook 10, ligt helemaal dubbel bij het zien van de poster en wil de film dolgraag zien. Dat mag hij dan weer niet van mij.
Schrijnender vind ik dat Eva de grootste boeman aller tijden, Sinterklaas, bestempelt als cultureel erfgoed. Dreigen om kinderen in een zak af te voeren naar Spanje of er flink met de roe van langs te geven mag dan weer wel van Eva.
Weet haar zoon eigenlijk wel dat Sinterklaas niet bestaat of heeft zij hem dit nooit verteld vanuit cultuurhistorisch perspectief. Als hij toch niet meer gelooft, dan moet hem toch ook wel uit te leggen zijn dat de poster niets maar dan ook niets met het echte leven te maken heeft.
Net als Sinterklaas dus.
Lieuwe Rozema | 16-11-11 08:24
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen