Leugens.nl

DSK, Diallo Seks Kamermeisje 

Kamermeisje ‘pathologische leugenaar’

Klassejustitie? Ook dat is een leugen, aldus Heleen Mees.

Er is geen bewijs dat Nafissatou Diallo is verkracht door Dominique Straus-Kahn, al hadden ze in elk geval vluchtige seks. De mate van dwang is niet aan te tonen. Daar is genoeg over gezegd. We schreven er in mei en in juli over. Maar boeiend is de discussie tussen twee vrouwen in nrc.next.

Gisteren beweerde Dorine van Norren, diplomaat bij Buitenlandse Zaken in nrc.next:

“In extremis kan gesteld worden dat vanaf nu iedereen een vrijbrief heeft om Diallo te verkrachten. Zij wordt immers a priori niet geloofd. Sperma op haar kleding en medische bevestiging van haar verhaal is kennelijk geen overtuigend bewijs. Wat DSK’s sperma doet op het bloesje van een hotelbediende en waarom zij hysterisch huilend door haar collega’s werd gevonden, doet er kennelijk niet toe. Het riekt hier naar klassejustitie.

Voor de emancipatie van de vrouw is deze redenering in ieder geval slecht nieuws. Roept VN resolutie 1325 niet juist op om met extra inspanning geweld tegen vrouwen tegen te gaan? Juist van Amerika dat zich laat voorstaan op zijn strenge beleid ten aanzien van sexual harassment, zou men iets anders verwachten. Of zijn er andere belangen in het geding? De openbaar aanklager die Diallo eerst ten volle steunde, is in ieder geval 180 graden gedraaid. Dat bevreemdt.”

Vandaag schrijft Heleen Mees dat mevrouw Norren niet de moeite heeft genomen om de verklaring van de officier te lezen. Daarin staat dat ze wel een verkrachting in eigen land heeft gelogen, maar die juist niet bij de asielaanvraag heeft ingebracht maar laer. Ze had die leugen destijds bij de asielaanvraag wel goed ingestudeerd om die zo emotioneel mogelijkl te kunnen vertellen, maar dat deed ze later pas. Bovendien, schrijft Mees:

“De groepsverkrachting was beslist niet het enige waarover Diallo loog. Volgens de officier van justitie loog ze in vrijwel elk substantieel interview over grote en kleine zaken, zowel over zaken betreffende haar achtergrond als over haar acties na de vermeende aanval door Strauss-Kahn.

Zo vertelde ze aanvankelijk, in het ziekenhuis, dat ze in de hotelsuite bleef toen Strauss-Kahn zich aankleedde. Voor degrand jury verklaarde ze vervolgens onder ede dat ze zich schuilhield op de gang, totdat Strauss-Kahn de kamer had verlaten, en dat ze toen haar chef waarschuwde. Toen later bleek dat Diallo eerst nog naar een andere hotelsuite was gegaan, om vervolgens weer terug te keren naar de suite van Strauss-Kahn, zei ze dat ze die was gaan schoonmaken.

Hoewel het forensisch bewijsmateriaal toont dat er sprake is geweest van een gehaast seksueel contact, is er geen bewijs gevonden dat het contact onvrijwillig was en dat er geweld is gebruikt. Dit zijn twee voorwaarden om te komen tot een veroordeling voor (een poging tot) verkrachting.”

Peter Olsthoorn | 25-08-11 08:14