Lockheed-details wel naar onderzoekscommissie
NOS-censuur voor Bernhard
Hoe aanwijzing Bernhards fascistoí¯de netwerk de doofpot inging.
Toen de Lockheed-affaire rondom Prins Bernhard begin 1976 dankzij het werk van de Amerikaanse Church-committee losbarstte, werd er door de NOS gelijk al aan zelfcensuur gedaan.
Het betrof een interview met Jack Anderson. Dat was een voorname Amerikaanse onderzoeksjournalist met een geweldige staat van dienst, ook winnaar van de Pulitzer Prize.
Hij bevestigde op 10 februari 1976 tegenover correspondent Ben van Meerendonk dat Prins Bernhard de ontvanger van het Lockheed-smeergeld van eerst 1 miljoen dollar en later nog 100.000 dollar was. Dat liep via Fred Meuser, die door de Zwitserse regering werd afgeschermd. Anno 2008 is dat weinig opzienbarend, maar toen wel.
Vandaag de dag is wel opzienbarend de opmerking van Anderson dat Prins Bernhard een handeltje had opgezet met de extreemrechtse dictator van Nicaragua Anastasio Somoza. Een man met bloed aan zijn handen. Anderson noemt Bernhard een ‘international wheeler dealer’.
Bewijsstukken:
- Telexverzoek van Kist
- Deel 1 van het antwoord van Jurgens
- Deel 2 van het antwoord van Jurgens
- Pagina 1 transcript interview Anderson
- Pagina 2 transcript interview Anderson
- Pagina 3 transcript interview Anderson
Erik Jurgens was nog niet bereikbaar voor commentaar. Hij komt nog aan het woord over deze kwestie en over zijn glorieuze entree op Leugens.nl
Prins Bernhard had in Zuid- en Midden-Amerika veel contacten met dictaturen. Zo bezocht de prins regelmatig Juan en Evita Peron in Argentinií«. Daar onderhield hij ook contacten met uitgeweken nazi’s. Die waren soms naar Zuid-Amerika uitgeweken met de KLM waarvan de Prins commissaris was. In Zuid-Amerika was ook de van origine uit Duitsland stammende dictator Alfredo Stroessner van Paraguay een goede vriend van Prins Bernhard. Op een BBC-webpagina met reportage over de vlucht van Nazi’s met KLM-hulp is ook een foto te zien van Prins Bernhard in Spaans fascistisch uniform.
Bronnen: Archief Ton Biesemaat (Bernhard Gate), Lockheed-archief Carel Enkelaar
Met dank aan: Marcel Enkelaar
Ton Biesemaat | 22-02-08 11:45
Reacties
Edwin | 22/02/08 om 12:11
Mooi item.
Het bevestigt meer dan dat het doet verbazen, maar toch…
P. Vroom | 22/02/08 om 13:30
Nu nog zijn werkelijke rol in W.O.II boven tafel krijgen. Tenzij je leven je lief is natuurlijk.
Marcel | 23/02/08 om 05:21
Dat was ik even vergeten: de relatie BVD en de Commissie van Drie (zie telex Kist).
Dit gaat toch over Floor Kist, oud-Grootmeester en voormalige secretaris van Juliana?
Wat een verdachte move zo’n figuur uit de Inner Orange Circle aan de Commissie Donner (I) toe te voegen!
Mooie actie overigens,
Marcel
ww | 23/02/08 om 11:57
pff, oude koeien. we leven nu.
Marcel | 23/02/08 om 12:16
Onderstaande ingezonden brief ’s ochtends op 21/2 naar de Volkskrant gemaild.
—
Premier Den Uyl verzweeg na Lockheed (1976) een tweede smeergeldaffaire (Northrop) waarbij prins Bernhard was betrokken (VK 21 februari). Dat er nu schriftelijk bewijs is geopenbaard, is nieuw. Voor de rest gaat het om een opgewarmde oude prak, of beter gezegd: om twee gerechten uit een copieus meergangenmenu. Lockheed en Northrop waren slechts twee sponsors van ZKH. Ook Boeing, McDonnell Douglas, Saab-Viggen en de producenten van én de Duitse Leopardtank én de concurrerende Britse Chieftaintank betaalden prinselijk lobbywerk. Ook de KLM liet zich niet onbetuigd. De betaling van Bernhards financií«le behoeften kon uiteraard niet worden vermeld in het nationale huishoudboekje. Prinses Beatrix weigerde in 1976 de troon te bestijgen als haar vader zich niet kon vrijpleiten. Dat gebeurde dus ook niet. Alleen al de vermelding van het familieconflict op Paleis Soestdijk lag kennelijk gevoelig genoeg een toen 25-jarige redacteur met ontslag te bedreigen en het gewraakte onderwerp ijlings uit de radiouitzending te halen; prins Bernhard was sinds 1955 Beschermheer van diens werkgever…
Marcel Enkelaar Vreeland
Oud-redacteur
Radio Nederland Wereldomroep
wimjansma | 05/10/09 om 23:32
In 1968 opende Bernhard een nieuwe fabriek van Bata in Best bij Eindhoven. Hij (natuurlijk niet hijzelf, maar zijn secretaris) schatte zijn onkosten op f. 80.000,00 gulden en die werden hem prompt betaald. Was het Bata wel waard, die reclame….