Leugens.nl

Hoezo misleidende reclame?

De postbode heeft voor u speciaal deze brief nabezorgd.

Gelezen: NRC

Hans van Wetering beschrijft de volgende verschrikkelijke ervaring:

Hij ontvangt een envelop met een sticker ‘nazending’ met een op het oog handgeschreven adressering met handtekening. Het lijkt precies op een door de postbode nabezorgde brief. Maar bij opening blijkt het reclame te zijn van de Nationale Postcodeloterij. De ontvanger moet nu echt snel loten kopen.

Afschuwelijk! Misleiding, meent de schrijven/ontvanger, samen met NRC Handelsblad die de kolommen ermee vult. Tegen de nieuwe Europese regels over misleidende reclame. Die zijn al vastgesteld In Brussel en Straatsburg. Echter nog niet verankerd in de Nederlandse wet.

Waar gaat ze over? Wat misleiding betreft: “elke vorm van reclame die op enigerlei wijze, daaronder begrepen haar opmaak, de personen tot wie zij zich richt of die zij bereikt, misleidt of kan misleiden”¦”

Kortom: als reclame niet waar is. Als het een leugen is. Maar is niet alle reclame tenminste suggestief en waar mogelijk bezijden de waarheid? Ach, er zijn evidente gevallen van misleiding: een lening ‘goedkoop’ noemen als de rente bij elkaar 15 procent bedraagt is geen perceptie meer. Maar een leugen. Tenminste, ten opzichte van personen die zoiets niet narekenen.

Reclame mag niet misleiden. Maar moet wel verleiden. De grens daartussen is vaak dubieus. In Nederland kennen we al de Reclame Code. Ook die gaat over misleiding.

Recent was er de veroordeling van reclame van Euro-Shopping. In een zogenaamd persoonlijke brief staat: “vraag uw Contant geldprijs tot 13.700,00 onmiddellijk op.”

Er zijn mensen die deze boodschap geloven. In die zin zijn de reclameregels er ter bescherming van domheid. Geeft de NRC-schrijver die meent dat een slim ingepakte folder hem niet verleidt maar misleidt een brevet van domheid af?

(Ook dit nog: NRC schreef recent nog een heel portret over Postcodeloterijchef Boudewijn Poelmann en diens marketingkwaliteiten.)

Peter Olsthoorn | 02-01-08 11:26