Officieren van Justitie en politie geven voorzet voor
Juridische dwalingen
Boek ‘Onschuldig Vast’ moet ogen van de rechtspraak openen.
Gelezen: NRC-interview en persbericht
Ton Derksen, wetenschapper is een terugkerende gast op Leugens.nl. Niet omdat hij liegt maar omdat de waarheid hem zo lief is. Vooral inzake onjuiste veroordelingen. Zo pleitte hij met succes Lucia de Berk vrij, maar Ernst Louwes kreeg geen herziening.
Nu ontvingen we onderstaand persbericht:
‘Prof. dr. Ton Derksen presenteert dinsdag 22 november zijn nieuwste boek ‘Onschuldig vast’, waarin hij onderzoekt hoeveel mensen onschuldig in Nederland in de gevangenis zitten. Jaren van onderzoek leverden verbluffende conclusies op:
4 procent tot 7 procent van veelplegers;
7 procent tot 15 procent van grootplegers (moordenaars, verkrachters)
minimaal 11 procent van de levenslanggestraften
zit waarschijnlijk onschuldig vast. Derksen…concludeert dat 1.100 personen in Nederland per jaar die onschuldig de gevangenis ingaan, terwijl evenzovele echte daders hun straf ontlopen. Deze aantallen zijn veel hoger dan tot nu toe gedacht en veel hoger dan Justitie zelf toelaatbaar acht.’
We bleven hangen bij het woordje ‘waarschijnlijk’, want bewijzen kan Derksen zijn bevindingen niet. Verder: ‘Derksen komt tot zijn opmerkelijke aantallen langs meerdere onderzoekslijnen. Zo ondervroeg hij levenslang gedetineerden, veelplegers en medegevangenen.
Daarnaast interviewde hij rechters, advocaten, politiemensen, gevangenisdirecteuren en gevangenisdominees om hun schatting van het foutenpercentage in de rechtsspraak te achterhalen. De verkregen percentages heeft hij vergeleken met buitenlandse resultaten op dit gebied en herzieningen die in bijvoorbeeld Engeland veel vaker voorkomen. Daarnaast analyseerde Derksen de toegenomen vrijspraakpercentages.’
Los van de vraag of de aantallen juist zijn, is evident dat de meeste onjuiste veroordelingen missers in de rechtsspraak niet worden gecorrigeerd. De Hoge Raad heeft sinds 1984 maar vijf zaken herzien. Op basis van het onderzoek zou het aantal herzieningen ergens rond de 100 moeten liggen.
Uit het vraaggesprek met Folkert Jensma in NRC:
‘De wetenschapsfilosoof Derksen is een ‘fallibilist’: hij gaat ervan uit dat fouten onontkoombaar zijn en mensen in hun overtuigingen, aannames of begrip van de feiten nooit perfect zijn. Wat hij ook niet erg vindt, zolang het maar onder ogen wordt gezien. Maar in de herzieningszaken waarbij hij betrokken was, leek het wel „alsof het me kwalijk werd genomen” dat hij op fouten wees.’
Derksen zoekt de schuld ook bij zichzelf. Vaak ging hij er te hard in, met argumentatie die hij gewend is in de wetenschap. Dat vinden rechters niet leuk
Wat ook meespeelt is dat officieren van justitie hoe dan ook willen winnen, he4t doet er niet toe hoe en of een veroordeling terecht is. Ook de politie boekt resultaat als een boef wordt gepakt en wordt niet beloond als een goed onderzoek een verdachte vrijpleit.
Ton Derksen geeft in zijn boek Onschuldig vast een aantal fouten aan die gemaakt worden door getuigen, politie, Openbaar Ministerie en rechters die leiden tot onterechte veroordelingen:
Het confirmatievooroordeel: bevestigende informatie selecteren
Het primacyeffect: eerste informatie en verdenking wegen het zwaarst
Daderkennislekkage: tijdens verhoren detailkennis overdragen die de verdachte overneemt
En dan ‘gewoon’ statistische denkfouten, incompetente advocaten en uiteraard bedrog.
Peter Olsthoorn | 21-11-16 16:54
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen