Doet u er mij er maar eentje
Dyslexie en verklaringen
Weer zo’n geïndustrialiseerde afwijking.
Gezien Rambam 11 februari 2016
Studenten komen eenvoudig aan een dyslexieverklaring waarmee ze extra tentamentijd krijgen en een compensatie voor studievertraging die kan oplopen tot duizenden euro’s.
Het uitstekende onderzoeksprogramma Rambam toonde dit aan, compleet met beeld en geluid. Redacteur Nesim Ahmadi (foto) ging undercover op pad en regelde met wat leesfouten in een kleine test de dyslexieverklaringen van gz-psychologen bij dylexie-bureaus werkten. Één verklaring werd bemachtigd met louter een telefoongesprek.
Studenten konden met een onder de oude regeling 3.500 euro vangen, onder de nieuwe regeling maximaal 1.230 euro. Er is wel een aanvullende verklaring van de universiteit of hogeschool nodig
Ook in het middelbaar en lager onderwijs vormt is dyslexie een lucratieve markt. Het aandeel leerlingen in middelbaar onderwijs met dyslexieverklaringen steeg van 1,6 procent in 2007 naar 10,5 procent in 2015.
‘Dyslexie bestaat niet’
Ben Hamerling van stichting Schriftontwikkeling te Beuningen schreef daarop een ingezonden brief voor de Volkskrant:
“Geen wonder dat dyslexie leidt tot corrumperend gedrag. Dit blijft niet beperkt tot de ontelbare producenten van ‘dyslexie-materialen’ en de eindeloze rij remedial teachers en dyslexiebureaus, maar breidt zich nu ook al uit naar de zogenaamde slachtoffers, leerlingen en volwassenen ‘met een beperking’.
Er bestaat geen strikt wetenschappelijk bewijs voor deze bedachte kwaal, die zich niet in de evolutie kán hebben ontwikkeld. Daarvoor bestaat het schrift nog veel te kort. We zien alleen maar een ongewenste lees- en taalvaardigheid, maar vragen bij deze ‘ziekte’ niet naar de oorzaak.
Internationale dyslexie-experts hebben vastgesteld dat dit bedachte verschijnsel eigenlijk niet bestaat en dat je elk kind een vlotte lezer kunt laten worden. Dit is beschreven in het uitgebreide eindrapport van de ‘EU high level group on literacy’ dat prinses Laurentien in 2012 op Cyprus aan de internationale gemeenschap heeft gepresenteerd.
Het kan ook anders. Zo heeft de linguïst Erik Moonen van de Universiteit Hasselt het Nederlandse equivalent van een Amerikaanse methodiek ontwikkeld, die kinderen leert lezen zonder lastige regels met bijbehorende uitzonderingen die kinderen alleen maar in verwarring brengen. Op deze manier blijken alle kinderen goed te kunnen lezen.
Dat zou toch op zijn minst voorwerp van onderzoek moeten zijn, door een overheid die miljoenen uitgeeft aan de vermeende ‘dyslexie’ en alle andere ‘dyssen’.”
Peter Olsthoorn | 21-02-16 17:32
Reacties
Marie P | 22/02/16 om 22:11
Als je logisch nadenkt spreekt het vanzelf dat dyslexie niet bestaat. Het is helaas steeds meer voorkomend dat kinderen, door slechte leesmethoden,(met dank aan de uitgevers die geen professionele auteurs aan het werk zetten) een verwarrende instructie krijgen. De Pabo’s leveren studenten af die niet breed, maar juist heel magertjes zijn opgeleid en die kinderen die met spellen moeite hebben geen verduidelijkende uitleg kunnen geven. Het begon ooit met “leeszwak” en is nu het met een mooi woord een label geworden om de verantwoordelijkheid bij het kind te leggen (je kunt het niet) en de leerkracht, ouders en de school van iedere verantwoordelijkheid te ontslaan. Passend in deze maatschappij van comfort, gemak(zucht) en alles moet leuk zijn.
Wat vreselijk jammer dat niemand eraan denkt dat het kind met alle tegemoetkomingen van tijd en materiaal en kostenvergoedingen (voor de hulpverleners die al op de stoep staan te wachten…kassa! maar de kinderen er helaas toch niet van af kunnen helpen) juist enorm tekort wordt gedaan. Welke werkgever zal dit gelabelde kind later in de maatschappij extra tijd en materialen geven om zijn werk goed te kunnen uitvoeren???
Marie P.