Historicus
Cees Fasseur
Verdediger des Koninklijk Huizes in de vermomming van geschiedschrijver.
Aimabele, fatsoenlijke man, Cees Fasseur, die (dus) in tegenstelling tot vele andere geschiedschrijvers toegang kreeg tot de archieven van het Koninklijk Huis, verschijnt met enige regelmaat ten tonele om dit te verdedigen. Ook in heftige strijd.
Op 6 mei 2015 schrijft Philippe Remarque, hoofdredacteur van de Volkskrant, in een columpje Stekel:
“De erfopvolging van ons staatshoofd is een ondemocratisch anachronisme dat een smak belastingcenten kost. Wij gedogen dat omdat het een aardige traditie is, een mooi symbool in het buitenland en omdat het alternatief saai is. Maar dan moeten we in ruil natuurlijk wel gezellig ‘fuck de koning’ kunnen roepen zonder door koddebeiers in de kraag te worden gevat. Waar voor ons geld!”
Op 8 mei publiceert de Volkskrant een ingezonden brief van Cees Fasseur:
“Mag ik de hoofdredacteur van mijn krant eraan herinneren dat het erfelijk koningschap is vastgelegd in de Grondwet, een democratisch tot stand gekomen en gehandhaafde wettelijke regeling? Niets belet hem de monarchie niet langer te gedogen, maar zich aan het hoofd te stellen van een beweging tot herziening van de Grondwet en tot invoering van een Nederlandse republiek, uiteraard langs democratische weg…
Ook in een republiek zal belediging van het staatshoofd vermoedelijk strafbaar blijven, al heet het dan niet langer majesteitsschennis, omdat de staat er belang bij heeft dat bepaalde staatsbelangen, zoals de hoogheid en waardigheid van het ambt van president, worden beschermd.
Cees Fasseur, Den Haag”
Op 9 mei 2015 publiceert de Volkskrant daarover ingezonden brieven
“De eerste Grondwet stamt van 1814. Daarin werd Willem I absoluut monarch. Hoezo democratisch tot stand gekomen? Er zijn weliswaar later wijzigingen van de Grondwet tot stand gebracht, maar de positie van de vorst bleef onaantastbaar, tot op de dag van vandaag. Er is pas sprake van een democratische ontwikkeling vanaf 1919, toen ook vrouwen het algemeen kiesrecht verkregen. Meer dan een eeuw later dus.
En dan te weten dat Willem-Alexander college heeft gelopen bij deze Fasseur.
Anjo Clement, voorzitter Nieuw Republikeins Genootschap, Leiden”
“Jammer dat hij [Fasseur] de pointe volledig mist: anno 2015 zijn de opvattingen over wat al of niet democratisch gekozen is bepaald anders dan de opvattingen hierover in 1848.
En wat Fasseur níet vertelt in zijn brief, is dat het opnemen van het instituut koning in 1848 een noodgreep was. In 1848 dreigde immers een revolutie en verkoos Willem II noodgedwongen de oplossing van een constitutionele monarchie.
Volgens mij kwam daar in 1848 weinig ‘democratie’ aan te pas…
Cor van der Mey, Arnhem”
Stel nu, er komt een referendum over al dan niet behouden van het Koninklijk Huis. Aanzienlijke kans dat het volk Willy wil houden en Fasseur alsnog gelijk krijgt.
Of eenvoudiger wellicht: laat het Koninklijk Huis betaald worden uit het sponsorbudget van ING dat meelift op de populariteit van de monarchie.
Peter Olsthoorn | 04-06-15 09:22
Reacties
Nico Roosnek | 04/06/15 om 16:43
Sinds 1572 is deze familie met twee onderbrekingen aan de macht. Tijdens die onderbrekingen sloegen ze op de vlucht, de ene keer voor Napoleon, de andere keer voor Hitler. In beide gevallen kon de familie het niets schelen wat er met haar achtergebleven onderdanen gebeurde. We hoeven alleen aan de opmerking van de huisarts de Clercq Zubli te denken, zie Lou de Jongs werk. Deze huisarts werd op doktersbezoek bij de verzetsstrijder Gerrit van der Veen door de nazi’s gearresteerd. Gerrit van der Veen werd geëxecuteerd. De Clercq Zubli kwam uiteindelijk in Sachsenhausen terecht. Hem viel op dat de Noorse en Deense gevangenen er veel beter uitzagen dan de Nederlandse gevangenen. De laatsten kregen geen steun van hun regering in ballingschap, waardoor zij veelal verzwakt waren en aan tyfus, etc. eerder overleden. Daardoor kennen wij en heel de wereld van het bestaan van Anne Frank. Zij stierf aan tyfus. De Clercq Zubli werd erkend door Yad Vashem voor de hulp aan joden. Hij werd niet gewaardeerd door de Nederlandse overheid. Hij was mijn eerste huisarts.