Leugens.nl

Snippers bewijs genoeg voor vervolging? 

Demminks agenda

Vuur aan de schenen van ex-secretaris-generaal van Justitie.

In de zaak-Demmink schreven we meermalen is het eenvoudigste om aan te tonen dat hij na 1986 wel in Turkije was. Ernst Hirsch Ballin, destijds zijn minister van Justitie, heeft immers tegen de Tweede kamer gezegd dat Demmink het land na ‘s 86 nooit meer bezocht.

Nu richtte zich de zaak van de Rijksrecherche daar ook op, blijkt uit een artikel van Marcel Haenen in NRC Handelsblad dit weekend. Nog op 31 oktober 2011 is de secretaris-generaal op zijn werkkamer verhoord. ‘Lariekoek’ is de beste samenvatting van de antwoorden van Demmink op de beschuldigingen.

Waar komt eventueel bewijs vandaan dat hij in 1996 nog in Turkije was? Een lijstje met bezoekdata uit Turkije aangereikt door advocate Adèle van der Plas volstaat niet. Ook de getuigenverklaringen op video vond de recherche – net als wij in elk geval deels – op zichzelf niet consistent genoeg.

Maandag buigt gerechtshof in Arnhem zich over een verzoek van Van der Plas namens deze twee Turkse mannen – Mustafa en Osman – om Demmink te vervolgen. Het gaat ook over agenda’s van Demmink. Op het departement zijn die gewist.

Zijn privéagenda’s uit de jaren negentig zijn, zegt hij in een tweede gesprek met de rijksrecherche, op 7 december 2011, niet te vinden. “Mijn werkster is nogal van het opruimen.”

Maar toen de Turkse officier van justitie Selim Altay recent zei dat Demmink op 20 juli 1996 wel in Turkije was, weet zijn advocaat Harro Knijff de rechtbank Utrecht te melden dat zijn eigen agenda aantoont dat hij toen in Nederland verbleef. Zo erg van het opruimen was die werkster kennelijk niet.

De marechaussee legt grenspassages vast. En geeft die soms door aan de AIVD. Zo kreeg ik recent uit m’n BVD/AIVD dossier nog een document van grenspassage te zien van een kwart eeuw geleden.

Er is nog een aanknopingspunt: de vergaderverslagen en agenda’s van het K4 comité van de Europese Unie, een justitieel orgaan dat in de schaduw afspraken maakte over asielbeleid, bestrijding van drugssmokkel etc. Demmink maakte er deel van uit namens Nederland en er was veel overleg met Turkije destijds. Daar kunnen ook getuigen van zijn.

We bekeken een aantal documenten van K4 maar kwamen Demmink niet tegen. We spraken ook met Nederlandse topmabtenaren uit die tijd. De een achtte het goed denkbaar dat Demmink destijds naar het buitenland reisde om jongens te ontmoeten, de ander ontkende het categoriusch en de derde zegde op het laatste moment een afspraak af en weigerde er verder over te praten.

Van der Plas zegt wel over die bewijzen van bezoek aan Turkije te beschikken, terwijl ook elders getuigenissen hierover worden genoemd.

In 2007 lieten de ministers Hirsch Ballin, Ter Horst en Van Middelkoop de Tweede Kamer weten dat herhaald onderzoek door de AIVD geen aanwijzing had opgeleverd van strafbare feiten mogelijk gepleegd door Demmink. Hij mocht logischerwijs weer blijven.

Demmink zelf heeft eerder gezegd dat hij nooit precies op de leeftijd van jongens lette met wie hij het deed. De vraag blijft of alle snippers bij elkaar voldoende zijn voor een veroordeling van Demmink. Het is beter dat er een proces komt om dat uit te maken.

Het hof in Arnhem gaat maandag achter gesloten deuren met de zaak in de weer. Dinsdag begint in Utrecht de openbare zitting over de eis van stichting De Roestige Spijker om getuigen te horen, ondermeer uit het Rolodex-onderzoek naar pedofilie destijds. Daarin zou Demmink zijn geschrapt, op verzoek van hogerhand. Bewezen is dit nimmer. Fred Teeven zou ervan geweten hebben.

Het is wel de vraag of processen iets uitmaken voor de beeldvorming over waarheid of leugen van Demmink. Onschuldig verklaard wordt hij nooit meer. Belangrijker is zo’n zaak nog om bast te stellen of de opeenvolgende ministers Hirsch Ballin, Donner en Opstelten de heer Demmink onterecht uit de wind hielden.

Peter Olsthoorn | 15-12-13 12:45