Kinderlijk eenvoudig om mooi resultaat te fingeren
’10 procent psychologen vervalst data’
Wegpoetsen van onwelkome resultaten schering en inslag
Gelezen: Volkskrant
“Naar schatting 10 procent van de psychologen vervalst data. Meer dan de helft erkent statistisch gesjoemel om resultaten significant of indrukwekkender te maken, en ongeveer een op drie twijfelt wel eens over de eigen integriteit.”
Dat schrijft Hans van Maanen, beste ontmaskeraar van onderzoeksfouten, op grond van een studie van Leslie John (foto) en collega’s van Harvard Business School, die binnenkort verschijnt in Psychological Science. Haar uittreksel:
“Gevallen van duidelijk wetenschappelijk wangedrag kregen recent aanzienlijke media-aandacht, maar minder flagrante overtredingen van onderzoeknormen kunnen vaker voorkomen en op de lange duur meer schade aanrichten aan academisch onderzoek.
We ondervraagden meer dan 2.000 psychologen over hun betrokkenheid bij dubieuze onderzoekspraktijken, met behulp van een anonieme methode van ‘uitlokking’, aangevuld met stimulansen voor eerlijke rapportage.”
Het ging deze onderzoekers om de methode van onderzoek naar mogelijke fraude. Om hun respondenten tot eerlijkheid te verleiden:
1. beloofden de onderzoekers meer geld aan goede doelen te schenken naarmate, volgens een controleerbare rekensom, meer eerlijke antwoorden waren gegeven;
2 Van tien dubieuze onderzoekspraktijken moesten respondenten zeggen hoe vaak ze zich er zelf schuldig aan maakten en hoe verwerpelijk ze dat vonden;
3. Hoe vaak ze dachten dat vakgenoten zich eraan schuldig maakten, en hoe vaak ze dachten dat anderen dat zouden erkennen.
Wegpoetsen van onwelgevallige uitkomsten komt het meest voor, met in het verlengde net zo lang doorgaan met testen tot er een gewenst resultaat uitkomt.
Ze constateren dat de val die ze op deze manier opzetten tot veel meer bekentenissen heeft geleid dan via een normale enquete naar buiten zouden zijn gekomen. Normaliter liegen respondenten uiteraard eenvoudig op vragen of ze gevallen van fraude hebben meegemaakt. Het bleef wel een enquete en geen feitelijk onderzoek.
Van Maanen citeert ook Joseph Simmons van Wharton die na onderzoek beweerde dat het kinderlijk eenvoudig is om vrijwel elk gewenst resultaat in een psychologisch experiment significant te krijgen, met manipulatie van de ‘fout-positieven’.
Peter Olsthoorn | 23-02-12 08:57
Reacties
naam otty | 25/03/12 om 21:51
reactie wat dit onderwerp betreft lijkt mij dat er best nog een aspect mag worden belicht, n.l. psychologen die in dienst zijn bij dubieuze re-integratiebureau’s. Zo was er een psychologen collectief in Dordrecht (Aim Trajectbegeleiding, voorheen Aim B.V.) die zich in opdracht van gemeenten bezighield met de re-integratie van werklozen en na uitschrijving uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel met gebruikmaking van dezelfde bedrijfslogo en briefpapier doodleuk verder ging met het binnenhalen van opdrachten. Ook werd in een mij bekend geval door een psycholoog verbonden aan Aim valsheid in geschrifte gepleegd om een opdracht te kunnen behouden. Dit naast het feit dat hij daarbij misbruik maakte van het overwicht die hij op grond van zijn academische titel heeft en ondanks het feit dat hij in het onderhavige geval niets kon betekenen voor de client vanwege diens arbeidsongeschiktheid. Op een tijdens onderling overleg door de client aan hem gestelde vraag waarom hij de opdracht niet teruggaf werd door de psycholoog gereageerd met het aangeven dat (letterlijke citering) zijn schoorsteen moet branden. Op herhaalde verzoeken van de client om inzage in door de psycholoog opgestelde en terzake doende rapportages werd gereageerd met (letterlijke citering) er is met de gemeente zaken gedaan en niet met de client en werd meerdere malen inzage beloofd zonder dit na te komen. Dit nog afgezien van een verregaand betuttelende opstelling van de psycholoog in kwestie tijdens onderling overleg met de client.