Leugens.nl

NRC, Hans Moll en Israel

Kritiek van ex-redacteur op berichtgeving in de krant

Gelezen: NRC Handelsblad

Oud-redacteur Hans Moll van NRC Handelsblad beticht eigen krant van negatieve berichtgeving over Israël met het boek ‘Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant. NRC Handelsblad neemt stelling tegen Israël’.

Volgens Moll is de krant opgeschoven naar meer sympathie voor de Palestijnen, waaronder Hamas, en meer kritiek op Israël. Moll vindt het ondermeer onjuist dat Hamas een ‘ beweging’ wordt genoemd in plaats van een ‘terreurbeweging’ .

Het boek van Moll werd in ontvangst genomen door Ronny Naftaniel van het Centrum Informatie en Documentatie Israël. Die zegt tegen de krant: “NRC Handelsblad is kritisch over Israël. Dat is niet erg, maar daartegenover staan absoluut onvoldoende kritische verhalen over Palestijnen.”

Daartegenover staat ondermeer Jan Wijenberg, oud-ambassadeur in onder meer Jemen en Saoedi-Arabië die NRC beschuldigde van pro-Israëlische standpunten en beschrijvingen.

Hoofdredacteur Peter Vandermeersch van NRC Handelsblad gaat tegen Moll in. Hij kreeg vele reacties, en boeiende discussie die leert dat ‘objectiviteit’ niet meer mogelijk is in deze kwestie.

Recensie

Mediadeskundige Peter Vasterman recenseert het boek in NRC zelf en meent: “De uitgangspunten voor zijn onderzoek zijn niet sterk, de bewijsvoering voor de stelling dat NRC Handelsblad in de berichtgeving partij kiest tegen Israël is dat evenmin. Een groot deel van de voorbeelden die Moll behandelt, hebben bijvoorbeeld geen betrekking op de dagelijkse verslaggeving, maar op de keuzes van de boekenredactie, op uitspraken van columnisten, recensenten en commentatoren. Maar dat zijn journalistieke genres waarin de krant juist geacht wordt visies uit te dragen.

Een ander probleem is dat de bewijsvoering zogezegd volkomen anekdotisch is: Moll analyseert een voorbeeld waaruit een zekere eenzijdigheid zou moeten blijken, maar toont niet aan dat dit voorbeeld representatief is voor de duizenden artikelen die de krant in de afgelopen decennia over het Midden-Oosten gebracht heeft.

Niet alleen de keuze en de analyse van berichten is selectief, ook als het redactiebeleid ter sprake komt, ontbreekt een systematische aanpak en beperkt de auteur zich tot enkele citaten uit emails of terloopse opmerkingen of grapjes in de wandelgangen. Dat is niet echt een serieuze analyse van hoe het beleid van de krant inzake Israël vorm krijgt. Dat Moll voornamelijk Israëlische bronnen citeert om aan te tonen wat de ware feiten zijn, is tot slot ook niet bevorderlijk voor een evenwichtige analyse. Dat maakt zijn boek tot een pamflet in plaats van een gedegen onderzoek.”

Peter Olsthoorn | 25-09-11 12:14