Belangrijke vaststelling met vage methode 

‘Geweldslachtoffers verzinnen vaak feiten’

Zo’n 18 procent van de slachtoffers van geweld verzint feiten, zo staat in een proefschrift waarin verzekeringszaken geanalyseerd zijn.

Maarten Kunst promoveerde op woensdag 12 mei 2010 op The Burden of Interpersonal Violence: examining the psychosocial aftermath of victimisation aan het International Victimology Institute Tilburg (Intervict) van de Universiteit van Tilburg.

Hij zegt dat slachtoffers van geweld niet alleen te maken hebben met psychische klachten, maar ook vaak lijden onder de economische gevolgen van een misdrijf. Volgens Kunst hebben geweldslachtoffers minder gemiddelde inkomsten, bijvoorbeeld door arbeidsongeschiktheid en studievertraging.

Personen die lijden aan een posttraumatisch stress-stoornis (PTSS) zijn bovendien vaker werkloos. PTSS ontstaat als gevolg van ernstig stressgevende situaties, waarbij sprake is van levensbedreiging, ernstig lichamelijk letsel of een bedreiging van de fysieke integriteit.

Kunst ging echter verder en woog het waarheidsgehalte van slachtoffers: geweldslachtoffers soms alleen klachten rapporteren wanneer schadevergoeding mogelijk is. De PTSS-symptomen kunnen zo overdreven of zelfs verzonnen zijn. Op de site van de Universiteit van Tilburg staat dat het gaat om 20 procent van de gevallen. Maarten Kunst zelf zegt echter dat het om ongeveer 18 procent gaat.”

De kern: “Total scores for malingering and fantasy proneness correlated with all measures of recalledperitraumatic reactions and current PTSD symptom severity, indicating the appropriateness of examining their confounding potential in subsequent analyses. Twenty-three (18,4%) participants could be classified as probable malingerers.”

Niet alleen gaat het om een kleine populaite, 125 onderzochte gevallen met 23 ‘waarschijnlijke’ bedreigers. “Liegen kun je nooit met 100 procent vaststellen,” aldus Kunst.

Kunst onderzocht dossiers bij het Schadefonds Geweldsmisdrijven (SGM). Volgens het jaarverslag 2009: “In 2009 is er bij het Schadefonds Geweldsmisdrijven een record aantal zaken binnengekomen
en een record aantal zaken afgedaan. Dit resulteerde in het tot nu toe hoogste totaalbedrag dat aan slachtoffers is uitbetaald, namelijk 13,5 miljoen euro. Verheugend is ook dat de doorlooptijden in 2009 ten opzichte van 2008eveneens sterk zijn verbeterd.”

Dit ‘verheugend is ook’ impliceert dat het fonds blij is met een record aantal zaken van 8.400 en een record bedrag aan uitkeringen van ruim 13 miljoen.

Zo’n 4 miljoen is uitgekeerd voor materií«le schade, de rest voor immaterií«le noden. De gemiddelde uitkering bedroeg zo’n 2.300 euro. Van de aanvragen zijn er bijna 1.800 afgewezen en nog eens 1.500 zijn niet in behandeling genomen omdat het benodigde formulier niet is ingevuld.

Geweldslachtoffers kunnen vergoedingen aanvragen op grond van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven van 1975 indien de daad in Nederland is gepleegd, met opzet, lichamelijk of psychisch verlies is ondervonden, er geen eigen schuld is of de schade elders is gecompenseerd. De maximale uitkering bedraagt 22.700 euro. Onderzoek wees uit dat maar zo’n 20 procent van alle geweldsslachtoffers een vergoeding aanvraagt. Het fonds is niet breed bekend.

De onderzoeksgroep van Kunst werd steeds kleiner, uit de slachtoffers van geweld die in 2006 aanvraag tot uitkering hadden ingediend:
– Ruim 3.800 uitnodigingen mee te doen aan het onderzoek;
– 813 deelnemers eerste meetmoment;
– 251 deelnemers tweede meetmoment
– 128 deelnemers laatste meting

De eerste twee rondes verliepen primair via internet. Via de telefoon kon je om een papieren versie verzoeken. De derde toetsing verliep via de post. Tijdens het tweede meetmoment werd een controle groep van niet-slachtoffers geworven via huis-aan-huis folders. De steekproefomvang tijdens de verschillende meetmomenten varieerde van 125 tot 686 respondenten. De responspercentages bedroegen 20 procent tijdens meetmoment 1, 35 procent tijdens de tweede en bij de laatste 65 procent. Er blijven erg weinig mensen over die de enquetes invullen.

In het genoemde jaarverslag stat geen woord over valse aanvragen hoewel er veel afwijzingen zijn. Er is geen face-to-face contact is wanneer de compensatie wordt verkregen, maar vaak zijn er bewijzen van politieregistraties etc. Ook in het onderzoek van Maarten Kunst gaat het om enquetes en niet om feitenonderzoek.

Hiermee is de betrouwbaarheid te betwijfelen.

  • Reacties

  • Geweldsslachtoffer | 29/10/10 om 02:58

    Ten eerst vind ik het al erg genoeg dat mensen die slachtoffers van geweld zijn zich moeten verantwoorden voor wat HUN is aangedaan, dan moeten ze zich vervolgens ook nog tegenover anderen gaan bewijzen dat ze slachtoffer zijn terwijl ze vaak behandeld worden als daders, Maar ben je dader dan is er gelijk hulp en begrip( slechte jeugd enz enz + begeleiding in vele vormen ) maar ben je slachtoffer van een ernstig delict word je een parasiet van een fonds of maatschappij, dus eigenlijk weer slachtoffer van die zelfde dader. Daar zouden mensen eens over na moeten denken, zou er gelijk hulp zijn voor mensen na een ernstig misdrijf zouden de daden nog te zien en te merken zijn en is er geen onderzoek nodig, alleen een mens/Maatschappij met begrip !! PTSS krijg je niet zomaar !! en er is niemand in Nederland die met een bordje op zijn hoofd loopt, maak mij maar vandaag een lekker slachtoffer van een zeer ernstig geweldsmisdrijf waaraan ik een “heerlijk”trauma aan kan over houden , maar er lopen wel mensen los in Nederland die het zomaar een ander aan kunnen doen… wat is in dit verhaal nu de grootse leugen ?

    En daarom hoor je echte slachtoffers niet ! want er is geen bescherming voor geweldsslachtoffers in Nederland en wat kan geld dan goed maken ? je hebt al levenslang !

  • Levenslang | 02/12/10 om 01:07

    Dit verhaal heeft me weer eens duidelijk gemaakt dat je als slachtoffer van geweld, nooit meer uit die positie komt. Als na jaren van eindeloze onderzoeken en testen, operaties en afspraken met advocaten, telefoneren en e-mails sturen, eindelijk een vonnis wordt uitgesproken…wordt je opnieuw geconfronteerd met het beeld van hoe je jezelf van dag 1 bent gaan zien en voelen. Ik stelde mezelf de vraag of mijn advocaat niet de advocaat van de duivel zelf was (dader). Het maakte me machteloos en wanhopig, ik raakte meer en meer mijn grip op het leven dat ik ooit kende kwijt. De dader lachte en triomfeerde, hij bleef zijn positie en macht gebruiken om steeds weer door middel van anderen, mij psychisch eronder door te halen. Ik heb vele vele jaren mijn verantwoordelijkheid gedragen, de eeuwige lach om mijn lippen alsof ik boven pijn of verdriet stond. de zorg voor mijn kind liet mij niet toe om stil te staan, ik moest verder. Mijn dochter is inmiddels uit huis en na weer te worden geconfronteerd met de dader, ben ik ingezakt als een pudding. Die confrontatie had nooit mogen gebeuren, maar rechters menen in jou plaats wat goed voor je is, je moet er na zoveel jaar eindelijk maar is een punt achter zetten en je volwassen gedragen (zegt meneer de rechter)! Ik heb niet gevraagd aan de dader of hij mijn gezicht is kon verbouwen, ik kreeg geen mogelijkheid van de rechter om niet tot confrontatie over te gaan, ik vraag niet dat de dader me psychisch blijft terroriseren of mijn advocaat zelfs geen moeite doet om me op de hoogte te houden. Zoveel dingen die samen komen hebben ervoor gezorgd dat ik een complexe ptss en zware depressie heb. Ik heb verdomme niet achter heel deze ellende gevraagd, ik ben slachtoffer ja, maar ja dat kan iedereen wel zeggen als ik u verhaal hier lees! Omdat bij mij nu na 2 jaar ptss is vastgesteld en het vonnis een half jaar geleden is uitgesproken, kan ik mijn behandeling bij psy en psycholoog en medicijnen zelf betalen. Ook hier kon ik als slachtoffer niet op enige informatie rekenen van mijn advocaat! Het heeft me allemaal zo onzeker gemaakt, voel me slecht en waardeloos en de dader….die heeft nog geen moment van heel die tijd last gehad van niemand en kon lekker zijn leventje verder zetten. Dat u dus zulke dingen durft te schrijven stoot me enorm voor het hoofd en zoals ik al zei…..slachtoffer ben je levenslang!
    Dit moest ik kwijt, er is al zo weinig wat ons rest aan zelfwaardering.

Reageer op dit artikel:

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Anti-spam image

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Anti-spam image

Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.

Omgangsvormen