Schrale rechtzetting volstaat niet
Baby op de buik, nee op de rug”¦
Volkskrant moet extra door het stof, ook om claims te voorkomen.
Op zaterdag 6 februari 2010 publiceerde de Volkskrant in het wetenschapskatern Kennis het artikel Een baby op zijn buik is voorlopig nog het beste.
Dat strookt niet met de laatste concluderende alinea: “In Nederland komt wiegedood wereldwijd het minst voor, en dat is vooral het gevolg van de praktijk om baby’s op hun rug te laten slapen. Nadat emeritus-hoogleraar kindergeneeskunde Guus de Jonge in de jaren tachtig, tegen de heersende opinie in, buikslapen taboe had verklaard, daalde het aantal gevallen spectaculair. Momenteel schommelt het jaarlijks tussen de tien en de twintig. Maar het advies zakt bij ouders alweer wat weg, merkt Semmekrot. ”˜We moeten erop blijven wijzen.”
Diezelfde zaterdag produceerde de Volkskrant een verbetering op pagina 2:
“De kop boven het verhaal over de oorzaken van wiegendood in het katern Kennis (vandaag, zaterdag 6 februari) suggereert dat baby’s het beste op hun buik kunnen slapen. Dat is onjuist, zoals het betreffende artikel ook aangeeft. Een baby op z’n rug is voorlopig nog het beste.”
Maar dit stond in een onopvallend hoekje op pagina 2 waar de krant haar verbeteringen verstopt en vaak cryptisch formuleert. Een dergelijke fout moet de krant op de vóórpagina rechtzetten.
De reacties (“haalde de wetenschapsredactie zich afgelopen week de woede van zo’n beetje half medisch Nederland op haar nek”) op de miezerige rechtzetting waren dusdanig dat de Volkskrant Ombudsman er alsnog een hele rubriek aan weidde:
“Dat er dan toch een totaal verkeerde kop boven komt is, zacht gezegd, vervelend. En het leidde tot heel veel boze brieven van kinderartsen, consultatiebureaus, kraamhulpen, verpleegkundigen en (jonge) bezorgde ouders.
De teneur van de meeste brieven was dat de Volkskrant lezers op het verkeerde been heeft gezet en dat dit grote gevaren met zich meebrengt. Wat als jonge ouders de kop volgen en hun baby op de buik leggen? Wie is dan verantwoordelijk als het misgaat?”
Over de fout, een eenvoudige black-out die iedereen weleens heeft:
“Hoe de fout kon worden gemaakt, is niet duidelijk. De ervaren eindredacteur die de kop maakte, weet het ook niet. Ik houd het op een blinde vlek, misschien wel mede veroorzaakt doordat de eindredacteur kinderen heeft die zijn geboren in de tijd dat je baby’s op de buik moest leggen. De letterlijke ommekeer was halverwege de jaren tachtig.”
En een argument om een claim te voorkomen:
“Het gaat mij dan ook te ver de aansprakelijkheid bij de redactie te leggen: zij heeft een grote fout gemaakt, maar het is niet de redactie die vervolgens baby’s op de buik legt. Dat doen de ouders toch echt zelf.”
Peter Olsthoorn | 14-02-10 12:06
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen