Leugens.nl

'De Wim Kan onder de economen' 

Jan Pen ging eens lekker dood

En las zijn in memoriam in de Volkskrant.

Gelezen: Volkskrant, Het Parool
Volkskrant, nrc.next

In Amsterdam overleed vorige week Jan Pen, veertig jaar corrector voor Het Parool. In een overlijdensadvertentie stond dat deze Jan Pen van 1951 tot 1989 bij Het Parool werkte. Naamgenoot en bekend econoom Jan Pen was columnist van die krant.

Journaal, ANP en GPD en de Volkskrant melden dat de oud-hoogleraar en publicist Jan Pen was overleden. Het bericht in De Volkskrant (zie artikel uit de krant) Met deze dubbel te interpreteren zin:

“Hoewel hij een overtuigd sociaal-democraat was, deinsde Pen er niet voor terug de plannen van Den Uyl en vele van zijn sociaal-democratische opvolgers zoals Wim Kan ongenadig te bekritiseren.”

Wat er exact wordt bedoeld staat in het (lovende) in memoriam op pagina 7 van de krant (zie bijlage) onder de kop ‘De Wim Kan onder de economen’. (Wim Kan) Arnold heertje wordt partner in crime:

“‘Jan Pen was een briljant macro-econoom in de tijd dat economen als hij, Witteveen en Dick Schouten er nog toededen in het politieke en maatschappelijke debat’, zegt collega Arnold Heertje. Pen en Heertje waren allebei leerlingen van de naoorlogse wederopbouweconoom Piet Hennipman.

Maar telwijl Heertje van het keynesiaanse geloof afviel, bleef Pen dat altijd trouw, ook toen Keynes onder invloed van de reagonomics en het thatcherisme op de schroothoop was beland…Pens vertelkunst was ongeí«venaard in kwaliteit en kwantiteit.”

De krant rectificeert: “In de Volkskrant van maandag 25 mei is onterecht bericht dat de econoom Jan Pen is overleden. Dit bericht heeft zondagavond ook enige tijd op vk.nl gestaan. De redactie van de Volkskrant liet zich in het weekeinde misleiden door twee overlijdensadvertenties in Het Parool waarin de dood van Jan Pen werd vermeld. Het bleek om een andere Jan Pen te gaan. De Volkskrant heeft excuses aangeboden aan de econoom Pen.”

Kleinzoon Jeroen Pen op zijn weblog bij Hyves over de ‘klojo’s’ die zijn opa dood verklaarden:

“00:16. Tuut tuut. SMS. Of ik mijn vader snel wil bellen. Raar. Die stuurt nooit wat rond deze tijd. Die stuurt uberhaupt nooit wat, trouwens. Ik druk op het knopje met de groene telefoon.
“Jeroen, Pake is overleden.”
Pake is Fries voor opa. Ik val even stil.
“Althans, dat denken we.”
Eh…. Pardon?

“Het staat op teletekst en het journaal kwam er ook al mee, maar wij weten nog van niets. Wij hebben nog niets gehoord, [oom] Ties heeft ook nog niet gebeld. Ik ga even uitzoeken wat de doodsoorzaak was en bel je dan terug.”

Ik sta voor de deur van mijn huisje in de Staalstraat, hoekje Groenburgwal. Het is stil. Ik bel mijn broer. De hele familie is inmiddels in rep en roer.
Ik loop naar het cafeetje op de hoek. Mijn opa is overleden, en ik ga daar per direct een biertje op drinken. Ik bel mijn andere broer. Verbazing alom.
00:32, een vrolijk gitaar rifje luidt mijn ringtone in. Het is mijn vader. Ik neem op.

Het blijkt een vergissing te zijn. Er is een andere Jan Pen overleden. Van deze Jan Pen stond onlangs een rouwadvertentie in Het Parool.

Ooit werkten er kwaliteitsjournalisten voor de publieke omroep, tegenwoordig kennelijk een flink stel dronken torren die te lui zijn om de nobele kunst der hoor en wederhoor toe te passen.

Pake was in ieder geval een kwartiertje dood door deze incapabele klojo’s, maar zo langzamerhand begin ik er wel de humor van in te zien.”

(Beeld: Jan Pen voor de collegezaal in 1964 (bron)

Peter Olsthoorn | 28-05-09 10:40