Orthodox-Joodse kranten
Vrouwen gefotojokt uit Israelisch kabinet
Je maakt ze, letterlijk, gewoon zwart, of zet mannen in hun plaats.
Twee Israí«lische kranten hebben de vrouwelijke ministers Limor Livnat en Sofa Landver op een foto van het nieuwe kabinet van Israí«l weggesneden.
De Yated Ne’eman nam ‘gewoon portretten van twee mannelijke ministers. De Maariv maakte de dames zwart:
De kranten beelden geen vrouwen af. De zittende man is premier Benjamin Netanyahu.
Peter Olsthoorn | 19-04-09 12:07
Reacties
Sluymer | 19/04/09 om 13:28
Kom, kom, daar mag niemand zich druk over maken. Israí«l mag tenslotte alles en dit is gewoon een vreedzaam grapje. Komt geen kogel aan te pas.
keuleniscool | 20/05/09 om 20:17
Israí«l is GEEN democratische rechtsstaat !
Ze bestaat uit joden , dat zijn de Ubermenschen
en
Palestijnen , dat zijn de Untermenschen .
En dat is een wereld verschil !
Schande .
De joden weigeren het Non-proliferatieverdrag te tekenen.
De 200 atoombommen zijn illegaal en zullen ooit WO3 inluiden .
De joden willen GEEN vrede. Dit is crimineel.
Zeg niets negatief of grapje over een jood en ze schreeuwen meteen iets van anti-semiet”¦”¦
Zelfs hun super terreur mag je niet vermelden !
De joden hebben inmiddels oorlog met de halve wereld .
Alleen eerlijk en gemeend praten is de weg naar vrede.
Ton Nuiten | 30/05/09 om 10:50
Inderdaad, Israí«l is geen democratie; daar waar vrouwen op verschillende fotos waar te nemen zijn, worden die al ras door orthodoxe bladen verwijderd en komt er een man voor in de plaats. En het is waar: wanneer er ook maar íets negatiefs gezegd wordt (i.v.m. het illegale kolonisatie-beleid van Palestijns gebied door de Israí«lische regering om maar iets te noemen), ben je volgens de heersende (gemanipuleerde) publieke opinie een “antisemiet.”
VOORKOMEN OF JUIST VEROORZAKEN?
Officieel heet het dat wanneer we niets negatiefs over Israí«l zullen zeggen, het “antisemitisme” op deze wijze voorkomen wordt. De waarheid is echter dat door een dergelijk (wan)beleid het “antisemitisme” juist in de hand gewerkt wordt en díegenen die hier wérkelijk onder te lijden hebben, zijn nu net díe Joodse mensen die nérgens part of deel hebben aan wat de Israí«lische regering allemaal uitspookt! Iets dergelijks vond recent nog plaats toen de Israí«lische krijgsmacht op een ronduit wrede wijze huishield in Gaza onder “Operatie Cast Lead.” Tijdens de onrust en (terechte) verontwaardiging die ook hier heersten m.b.t. dit gebeuren, werden de ramen van een synagoge in Oss ingegooid. Op die manier wordt dus zoals gezegd, het “antisemitisme” in de hand gewerkt; Joodse mensen die totaal geen deel hadden aan wat er op dat moment in Gaza plaatsvond, werden juist het slachtoffer van “antisemitisme.” Nu zijn er mensen die louter uit onwetendheid met Israí«l symphatiseren, ongeacht wat de regering ervan ook doet; zij zijn weliswaar oprecht en integer maar door onwetendheid (dankzij door o.a. een manipulerend beleid van een groot deel van de gevestigde media) weten zij vaak niet beter. Er zijn er echter ook die het “antisemitisme” bewust in de hand werken door slechts positief over Israí«l spreken, zelfs wanneer het voordurend de mensenrechten van de Palestijnen schendt. Het volgende voorbeeld van hóe dit nu in zijn werk gaat, zal het een en ander duidelijk maken:
Jantje, de Leraar en de Boze Klas.
Jantje was nu niet bepaald populair bij zijn klasgenoten. De reden was dat hij bijna altijd de enige was die van de onderwijzer van de klas , mr. Pennelap, allerlei leuke klusjes mocht doen terwijl de overigen die niet mochten doen. En dat niet alleen: wanneer Jantje zich bij tijd en wijle schuldig maakte aan wangedrag werd hij óf hier niet op aan gesproken óf kwam hij er met een milde berisping vanaf. Wanneer een of meerdere leerlingen zich aan hetzelfde wangedrag schuldig hadden gemaakt, kregen zij juist het volle pond aan strafregels opgelegd! Het zal dus duidelijk zijn dat het niet lang duurde dat de leerlingen meenden dat mr. Pennelap een vreemde vorm van “voorliefde” koesterde voor Jantje terwijl zijzelf als “gewone leerlingen” behandeld werden. En vaak kon je de gesprekken tussen de leerlingen horen: “Ja, Jantje mag alles; hij is méér dan wij; wanneer hij zich misdraagt, wordt hier niets van gezegd óf hij krijgt slechts een milde berisping. Wanneer een van óns diezefde dingen doet die Jantje doet, krijgen wij juist flinke straffen opgelegd; vorige week nog heb ik voor straf honderdmaal “Ik mag niet met stenen gooien op het speelplein” moeten schrijven nadat ik slechts een kiezelsteentje naar Joop had gegooid. Is dát normaal?” Uiteindelijk leidde dit alles ertoe dat niet alleen mr. Pennelap niet meer populair bij de leerlingen was maar dat vooral Jantje het onder zijn klasgenoten zwaar te verduren kreeg; dan werd hij weer eens aan zijn haren getrokken door Kees, later kreeg hij een flinke duw van Frits en recent moest Jantje nog ontdekken dat iemand de banden van zijn fiets lek had gestoken. Uiteindelijk nam dit alles zulke dramatische vormen aan dat dit de Schoolinspectie ter ore kwam. Na onderzoeken te hebben verricht, zowel mr. Pennelap, Jantje en de rest van de klas ondervraagd te hebben, kwam de inspectie tot een onthutsende conclusie; het was juist mr. Pennelap die de grootste hekel had aan Jantje!! Maar die kon zijn afkeer van Jantje nooit openlijk laten blijken. Door hem echter privileges te geven waarvan hij wist dat dit tot “vervolging” van Jantje door zijn medeleerlingen zou leiden, bereikte hij alsnog zijn doel. En zo zien we dat het “antisemitisme” eigenlijk veroorzaakt wordt door hen die Israí«l een voorkeursbehandeling boven de “gewone naties” geven. Diegenen die werkelijk uit liefde “onvoorwaardelijk achter Israí«l staan”, dient echter te kennen gegeven te worden dat zij het “antisemitisme” onbewust in de hand werken; om die reden is het dan ook noodzakelijk dat zij de juiste voorlichting krijgen.
nickles | 05/08/14 om 21:29
Ton Nuiten, leer eerst maar eerst Israël goed te schrijven voordat je je gal er over spuugt!
Ton Nuiten | 21/12/14 om 19:12
Mooi zo, Nickles; net als je zo goed bemerkt hebt dat ik “Israël” niet goed geschreven heb, dien je toch ook gemerkt te hebben, wát ik precies geschreven heb! Van het eerste, weet je dat ik het verkeerd geschreven heb, van het tweede wéét je dat het verkeerd heb, maar niet waaróm dit verkeerd zou zijn. Het zou je niet misstaan, een redelijk tegenargument te geven. Nu de vraag: waarom heb je nu míj op het oog, daar de overige reacties ook niet zo positief over Israël zijn? Niet dat dit zo erg zou zijn; het is nl. een bekend gegeven dat als men je met je kritiek op wát dan ook (en hier gaat het nu over Israël) links laat liggen en men jou geen enkele blik waardig keurt, men zo laat blijken, dat er niet veel waarde aan je wordt gehecht. Welnu grote vriend, verklaar mij nu eens in alle rust, zónder termen te gebruiken zoals “gal” en “spuugt” (waarmee je zégt dat mijn reactie verkeerd zou zijn, maar niet wát er nu zo mis mee zou zijn.) Zo weet toch níemand of jij het gelijk aan je kant hebt, zeg nu zélf! In gespannen afwachting zijnde en alrede verwachtende, een redelijk argument van je te mogen horen, verblijf ik met vriendelijke groet: Ton.