Over valse therapeuten
Herinneringen aan seksueel misbruik
Spontane herinneringen blijken vaak juist. Door therapeuten gepulkte ‘herinneringen’ daarentegen blijken altijd leugens.
Gelezen: Noorderlicht
Over fictieve herinneringen van vrouwen aan seksueel misbruik in hun jeugd is inmiddels veel bekend. Zie bijvoorbeeld dit uitstekende wetenschapsportaal.
De fantasten en therapeuten maken ook slachtoffers met hun verzinsels die op hun beurt ook levenslange trauma’s oplopen. Zo is daar het boek Traumaversterking van Kitty Hendriks (1965). Over therapeuten die likkend en lebberend naar seksuele sensatie ver over de schreef gaan. Zie ook de reactie van de therapeut in dit geval, Dinkie Tonkes in Veenendaal.
Elke Geraerts van de Universiteit van Maastricht maakt in haar proefschrift onderscheid:
‘Verdrongen’ herinneringen aan seksueel misbruik die dankzij therapeutische sessies boven tafel komen, zijn meestal vals;
Maar spontane herinneringen zijn echter wel degelijk mogelijk, maar vaak helemaal niet zo lang ‘kwijt’ geweest.
Elke Geraerts deed onderzoek bij 200 personen met hervonden herinneringen aan seksueel misbruik. De kleinste helft was geholpen door therapeuten, bij anderen kwam het ‘spontaan’ terug.
Vooral de mensen uit de therapie-groep bleken vatbaar voor suggesties, zo bleek uit testen. Maar Geraerts liet het daar niet bij. Ze ging als een detective c.q. onderzoeksjournalist de te berde gebrachte feiten na. Noorderlicht over deze jonge klasbak: “Geraerts belde heel wat af en kreeg de meest persoonlijke verhalen te horen, waaronder openhartige bekentenissen van daders”¦
Uiteindelijk wist ze voor 37 procent van de proefpersonen uit de spontane groep ondersteunend bewijs voor hun misbruik boven water te halen. Voor de hervonden herinneringen als gevolg van therapeutische sessies vond ze niks. Geen getuigen, geen daders, nog geen greintje bewijs.”
Het lijkt er sterk op dat niet alle hervonden herinneringen vals zijn. Spontane herinneringen kunnen ook echt zijn. Degene die door therapie aan het oppervlak kwamen, lijken echter wel vals.
Een voorbeeld van het laatste: Een therapeut vroeg haar patií«nte te gaan liggen, de ogen te sluiten en zich voor te stellen dat haar vader haar kamer binnenkwam en aan haar begon te frunniken. Hij gaf haar zelfs boeken over het onderwerp te lezen, totdat ze uiteindelijk toch overstag ging en geloofde dat ze als kind was misbruikt. Met alle gevolgen van dien. Met de familie heeft de vrouw geen contact meer.
Peter Olsthoorn | 09-09-08 09:40
Reacties
peter | 11/09/08 om 09:53
Dit is toch oud nieuws.Zoek via Google naar FMS of falls memory syndroom en er staan voorbeelden genoeg er zijn ook vel processen gevoerd tegen de therapeuten
peter | 11/09/08 om 10:04
1 voorbeeld
een vrouw was jaren misbruikt door haar vader beweerde ze .dat zou hebben plaatsgevonden jn tijdens haar jeugd in ouderlijk huis in zijkamertje in een gang van die woning ze kon precies vertellen waar .Tijdens een proces jaren later door de dochter aangespannen bleek bij de reconstructie dat in betreffende woning geheel zo een kamertje niet bestond of had bestaan .De therapeut kreeg gigantische schadeclaim aan zijn broek en de ouders werden vrijgesproken dit was een bekend voorbeeld hoe een Psychiater iemand zijn verleden kan vervalsen
kitty | 12/09/08 om 10:00
Dit is geen oud nieuws, maar nog steeds aan de orde van de dag en een onderwerp waar veel te weinig aandacht aan wordt besteed, dus ik ben blij dat het hier gemeld wordt.
De vele voorbeelden waar jij het over hebt spelen in Amerika. Daar worden therapeuten bij bosjes aangeklaagd, maar daar zijn ook naar verhouding veel meer therapeuten dan hier. In Nederland is welgeteld nog maar één therapeut veroordeeld voor het aanpraten van valse herinneringen, terwijl er veel claims zijn van vals beschuldigde ouders. Ook een paar herroepers hebben hun therapeut aangeklaagd, maar tot op heden zonder proces.
Ik denk dat er nog veel meer aandacht moet komen voor dit probleem, want er wordt nog steeds algemeen aangenomen dat je nare herinneringen kunt verdringen en later hervinden. En iedereen die in verdringing gelooft en op een dag bij een therapeut komt kan een potentieel slachtoffer zijn. Want iedereen roept wel om het hardst: “Mij zou zoiets nóóit overkomen!” maar waar komen dan al die valse beschuldigingen vandaan???