Oranje Journaal - Deel 2:
Out of Africa
Willem-Alexander neemt een vakantiehuis in Mozambique. Vader, grootvader en tante waren al innig met het continent.
Prins Willem Alexander en Prinses Maxima gaan een resort laten bouwen in Mozambique. In de public relations speelt het argument ‘ontwikkelingshulp’. Met succes, want de kritische geluiden zijn in de minderheid.
Zo zijn de bouwplannen voor de Volkskrant aanleiding om via de pen van de voorzitter van de Vereniging Koninklijk Huis Verslaggevers op een positieve wijze de connecties van de Oranjes met Afrika te belichten. Er is meer te vertellen.
Prins Bernhard heeft een lange geschiedenis met Afrika. In 1934 was de toen 22-jarige Prins Bernhard met zijn broer Aschwin in Spaans Marokko (Noord-Afrika). Ze bezochten daar hun vrienden de gebroeders Langenheim, net als Bernhard lid van de SA. Pa Langenheim was er consul en werkte voor de Duitse geheime dienst.
In de Spaanse burgeroorlog hielp Langenheim Franco en zijn opstandige generaals aan Duitse steun. In 1937 hielpen de Duitsers Guernica bombarderen. De connectie in Afrika opgedaan ging niet verloren. Een broertje Langenheim was aanwezig op het huwelijk van Juliana en Bernhard. Enkele dagen voor het huwelijk, tijdens de oud en nieuw viering, zien we Prins Bernhard tijdens een gekostumeerd feest poseren in het uniform van de Spaanse fascisten.
Ook in het uiterste zuiden van Afrika had Prins Bernhard al vroeg zijn connecties. Op 2 maart 1941, midden in de oorlog, schrijft een zekere ir. H.A.M. Roelants vanuit Zuid-Afrika aan Prins Bernhard over de strijd aldaar: “Generaal Smuts is zeker een heel knappe baas of hij echter zonder zijn pro joodsche gevoelens en joodsch kapitaal de meerderheid zou hebben betwijfel ik zeer. De bevolking is erg anti joodsch hetgeen niet te verwonderen is daar de joden het zakenleven en goudmijnen in hoofdzaak controleeren (beweerd word 95%). Roelants brieffragment.jpg.
Roelants had Bernhard voor het laatst ontmoet op Soestdijk in 1939. Prins Bernhard wilde zijn goede vriend particulier secretaris met officiersrang maken. De Nederlandse regering in ballingschap in Londen hield dat tegen. De Nederlandse gezant in Pretoria meldde dat Roelants in 1939 en 1940 een voorstel deed aan Prins Bernhard over financií«le transacties en oordeelde over Roelants: “…schijnt een niet te gunstig beoordeeld type persoon.”
De brief van Roelants aan Prins Bernhard is antisemitisch van toon. Deze vorm was in die tijd een veel voorkomend verschijnsel en hoeft niet direct in verband te worden gebracht met nationaal-socialistische sympathieí«n.
In Tanzania had Prins Bernhard een boerderij waar zijn uitgebreide vriendennetwerk op bezoek kwam. Net als haar vader werd Prinses Irene gegrepen door de natuur van Afrika. In Zuid-Afrika stichtte de prinses in de Karoo-woestijn een eigen natuurreservaat. Grappig is dat de Zuidafrikaanse politie in 2002 vijftig hasjplanten in beslag nam uit de tuin van de manager en verzorger van het complex. Irene wist van niets, zei ze.
Prins Claus groeide voor de Tweede Wereldoorlog op in Tanzania, was werkzaam in de diplomatieke dienst voor Duitsland en is later regelmatig teruggekeerd op zijn geliefde continent.
Ton Biesemaat | 16-07-08 08:57
Reacties
Ana | 07/04/16 om 21:04
Broer van Bernhard sr. is nu de Dalai Lama (vgl. oude foto’s van beide). Ze hebben een Tibetaans gebed gemaakt waarin niet de -verwachte- mount Kailash als centrum van de wereld wordt genoemd, doch “mount Meru”. De berg Meru staat echter in Tanzania. Etc., etc., etc. Veel “Tibetaanse lama’s” zijn gevluchte nazi’s – van voor en na WWII-, en nazaten van Japanse soldaten (in China), gevluchte Spanjaarden en wie weet ook Italianen. Sommige leven ver weg in de bossen en bergen in bv India, anderen komen gewoon naar het Westen.