Aanval op onderzoeker Aalders
Liegen over leugenaar Bernhard?
Rond Prins Bernhard ontstaat een goed-fout kamp. Dus mist. Maar ging het niet om de feiten?
Gelezen: Volkskrant
Afgelopen week werd onthuld dat Prins Bernhard één miljoen ritselde, en wel met de afspraak met minister Joseph Luns dat bij eventueel lekken ze erover zouden liegen dat het niet waar was.
Afgelopen zaterdag kwam onze redacteur Ton Biesemaat daarover heen met een geheime Duitse bankrekening van Prins Bernhard tijdens de oorlog aangehouden.
Al die feiten op een rij, met eerder dit jaar al een ‘hernieuwde onthulling’ over een tweede omkoopzaak, ook achtergehouden door NRC Handelsblad, geven een helder beeld: Prins Bernhard spande zich in om geld te krijgen en zag er geen been in om moreel en feitelijk de regels met voeten te treden.
Vandaag voert de Volkskrant Hans van der Voet op, ex-directeur van de Rijksvoorlichtingsdienst. Hij weersprak eerder beschuldigingen aan het adres van Bernhard, na onderzoek. Was dat gedegen onderzoek? Niet bepaald.
Van der Voet beweert dat Aalders bevooroordeeld is: hij selecteert vooral negatieve feiten over Bernhard, en noemt hem op grond daarvan een ‘geldwolf’.
Over de onthulling van het miljoen zegt Van der Voet: “De prins heeft nog wel meer uitbetalingen gekregen. Daar is niks schandelijks aan. Hij heeft geclaimd, de claims zijn toegewezen en het is allemaal ministerieel gedekt.”
En dan zegt de Volkskrant op eigen gezag en met een citaat van historicus Fasseur: “De Aalders-methode van geschiedschrijven geldt onder vakgenoten niet als objectief. Historicus Cees Fasseur bestempelde Aalders en anderen die in het bestaan van de stadhoudersbrief geloven in 2004 als ”˜late slachtoffers van de Duitse nazi-propaganda’.”
Volgens Fasseur geldt dat ook voor collega Ton Biesemaat, die zocht naar de Stadhoudersbrief. Hij vond hem niet. Wel getuigen die zeiden het aanbod van Prins Bernhard aan de Nazi’s gezien te hebben.
De Volkskrant noemt ook E. Schrage, destijds bestuursvoorzitter van het NIOD waar Aalders werkt. Schrage is oud-hoogleraar rechtsgeschiedenis aan de VU. En schreef in 2004 een verdediging over Bernhard en zijn familie tegenover nazi-Duitsland.
De Volkskrant is vanwege een nauwe band tussen Prins Bernhard en de huidige hoofdredacteur Pieter Broertjes zelf evenmin de meest betrouwbare bron in deze. Wat moet je nu met de kop ”˜Aalders is niet-objectieve vakman’? Is het waar of niet waar wat hij heeft onthuld. Dat is de eerste vraag, niet of de persoon Aalders deugt. Of misschien wel als je mist wilt creí«ren.
Door die polarisatie ontstaan er twee kampen: dat pro – en contra Bernhard. Het ene kamp vindt Bernhard een verrader, geldwolf, oplichter en bovenal leugenaar. Het andere kamp spreekt dat tegen en vindt degenen die dat beweren slechte historici en dus ook leugenaren.
Peter Olsthoorn | 09-06-08 08:33
Reacties
Ton Biesemaat | 09/06/08 om 10:59
De keiharde feiten spreken doodeenvoudig tegen het Oranjeminnende pro-Bernhard kamp. Dat de Volkskrant het weer eens voor Bernhard opneemt is niet verwonderlijk. Hoofdredacteur Pieter Broertjes noemde in Vrij Nederland Bernhard zijn tweede vader. Professor Schrage schreef een witwasboek ‘zur Lippe Biesterfeld’ dat vol aantoonbare fouten staat (ik refereer dan naar een Nieuwe Revu artikel van mijn hand http://www.tonbiesemaat.nl/images/revu1_04.jpg en http://www.tonbiesemaat.nl/images/revu2_04.jpg en http://www.tonbiesemaat.nl/images/revu3_04.jpg ) Professor Schrage probeerde Aalders uit het NIOD te wippen omdat Aalders in zijn boek ‘De affaire Sanders’ het NSDAP-lidmaatschap van Bernhard onthulde. Een keihard feit dat de Nederlandse regering al eind jaren veertig probeerde in de doofpot te stoppen. De manipulaties van professor Schrage tegen Aalders staan ook opgeschreven in mijn boek ‘Bernhardgate’.
Ook professor Fasseur maakt zich schuldig aan onacademische werkmethodes om het besmette verleden van de Oranjes en Bernhard in het bijzonder te verhullen. Zo heeft hij in opdracht van Beatrix exclusief toegang tot de dossiers over de Greet Hofmans-affaire in het Koninklijk Huis Archief. Een even goed ingevoerde historicus in deze affaire als Lambert Giebels wordt ondanks juridische procedures de toegang tot die dossiers ontzegd.
Bij het besmette verleden van Bernhard staat de pro-Oranje en pro-Bernhard partij zeer zwak en ze weten het ook. Daarom durven ze niet de feiten zoals naar voren gebracht door Wim Klinkenberg, Gerard Aalders, Jan Kikkert, Philip Drí¶ge en ondergetekende aan te vallen. Dat kunnen ze namelijk niet. Dat geldt ook voor de mainstream kranten zoals de pro-Bernhard Volkskrant en Telegraaf. De opstelling van de genoemde professoren en kranten laat zien hoe de media-doofpot in Nederland werkt.
Daarbij niet vergeten dat Bernhard een spoor is voor corruptie, landverraad waarmee na 1945 een groot gedeelte van de Nederlandse elite was besmet. Gotspe is bijvoorbeeld dat Fentener van Vlissingen de naoorlogse economische zuivering leidde. Notabene de man die in de beginjaren van de oorlog en in de jaren dertig volop collaboreerde met het Derde Rijk. Andere voorbeelden zijn Einthoven en De Quay van de collaborerende Nederlandsche Unie die het schopten tot respectievelijk hoofd BVD en ministerpresident. Of ir Staf van de Heidemij die collaboreerde met de Nazi’s om Oost-Europa te bevolken met Nederlandse boeren en Joden afbeulde op de gronden van de Heidemij. Staf werd in de jaren vijftig minister van Oorlog. In het naoorlogse Duitsland werd meer gezuiverd dan in het naoorlogse Nederland onder leiding van de onderkoning Bernhard en zijn collaborerende paladijnen.
De Nederlandse elite heeft in de jaren dertig en in de oorlog nauw samengewerkt met de Duitsers. Een hele rits Oranje-professoren te beginnen met L. de Jong van het RIOD heeft driftig meegewerkt dat verleden wit te wassen. Maar zoals de niet ophoudende affaires rondom Bernhard aantonen lukt dat niet meer. De waarheid komt altijd boven drijven.
Frank | 09/06/08 om 11:28
HUP Oranje!!!
Peter Olsthoorn | 09/06/08 om 11:42
Nothing but the bare facts, please…
Frits | 09/06/08 om 11:52
De prudente geschiedkundige Nana van der Zee, die het boek ‘Om erger te voorkomen’ over de vlucht van koningin Wilhelmina schreef, werd op een onfrisse manier door prof. dr. Fasseur bejegend.
Bij deze Fasseur heeft de kleinzoon van Victor von Baarn zijn doctoraal scriptie geschreven. Er staan zulke belangwekkende feiten dat het tot staatsgeheim is verheven. Ondertussen is de Oranjeklant Fasseur, wat een naam, rechter geworden in Amsterdam. Over zijn schouder kijkt de dochter van Victor von Baarn toe.
Tijdens het huwelijk van Victor von Baarn, werd de rechter arm gestrekt geheven en het Horst Wessel-lied gezongen, om even de sfeer weer te geven, waarin de Volkskrant hoofdredacteur Pieter Broertje, zich zo nu en dan zich begeeft.
Hij zegt spreekt over deze Victor als zijnde zijn tweede vader.
Afgezien van lezingen over de vlucht van de Oranjes heeft Van der Zee niets meer over de laffe houding van de Oranjes geschreven. Zij vindt blijkbaar dat het geen zin heeft te schrijven voor een volk dat nog steeds zijn laffe verradersrol t.a.v. de Joden ontkent. De Srebrenica-affaire is een schoolvoorbeeld van deze ontkenning. Meer dan 8000 doden door deze laffe houding!
Dan de 25000 SS-ers die naar het Oostfront gingen, gelijk de O. naar Irak en daar in koele bloede een Irakees doodschoot. Hetgeen ook weer ontkent wordt om de goede werken van Balkenende “Normen en Waarden” niet te ondergraven.
Een reden voor Nanda om zich te beperken tot kinderboeken, hetgeen ik zeer goed kan begrijpen.
Dan Prins Bernhard, die stond voor een bunker op een foto met een enkel geweer de door Krupp gestaalde Wehrmacht op te wachten. Dankzij zijn aanwezigheid durfden de Nazi’s niet de bunker aan te vallen.
Mijn G’d wat een operettefiguur. Het gerucht gaat dat hij opgebaard is in de Nieuwe Kerk met een kopie van de Stadhouderbrief.
Deze ruimte is afgeslotenmet een steen van 5000 kg, zodat Biesemaat er niet bij kan.
Met deze Stadhouderbrief toont hij zijn bereidheid aan het Nazi-regime om een regering te vormen met als hoofd Stadhouder Benno.
Daarom was de oprichting van de Nederlandse Unie een meesterzet van dat drietal om de macht naar zich toetrekken middels die beweging. Blijkbaar vond het Nazi-regime dat drietal minder geloofwaardig, dan zij van zichzelf vond.
Dan Nederlandse regering, zij vond op instigatie van Fentener van Vlissingen, dat drietal zeer geloofwaardig. De minister van Defensie van die eerste regering Schermerhoorn, was J. Meynen, de paladijn van Fentener van Vlissingen. Als beloning voor zijn hulp werd Meynen president-commissaris van de AKU, de latere AKZO. En zo kunnen wel een poosje doorgaan, zoals over Fokker en de latere directeur Nederkooren, wiens vader een beruchte SS-er was.
Stan Peggold | 26/10/10 om 17:53
http://www.deresearcher.nl/achtergronden/het-nazi-verleden-van-prins-bernhard-1911-2004