Leugensjournaal 35:
Gewichtige leugens
Kleintje Muurkrant en De Grote Telegraaf
Marktkooplui liegen over scharreleieren; een woord dat volgens sommigen op zichzelf al een leugen is omdat een de legger van een scharrelei weinig te scharrelen heeft. Maar dat terzijde.
Het is een actieclub die dit onthulde, en dagelijkse praktijk. Dat is een belangrijke ontmaskering, ook al is deze niet door journalisten aan het licht gebracht. Als het kan, probeer je het te checken. Dat is in dit geval niet mogelijk. Als het onweersproken blijft, geldt het ongeveer als ‘waar’. Zwakte misschien?
Als journalisten van een bekend medium na eigen onderzoek een misstand aantreffen, dan krijgt dat veel aandacht. In elk geval in het eigen medium en met wat aandacht van bevriende media ook elders.
Als een klein medium onthult of ontmaskert, dan telt dat niet zo. Of dan wordt het gejat of in een vreemde context geplaatst. Zo werden de drie miljoen lezers van De Telegraaf gisteren verrast met de opening in vette letters: “Weer staatsgeheim op straat.” (zie webversie, we komen er nog op terug.)
Dat is van journalisten die prijzen wonnen. Nu putten ze uit Kleintje Muurkrant. En noemen dat dan: “”¦websites van het links-activistische bolwerk ‘Kleintje Muurkrant’”¦Achter de websites gaan twee uit de krakersbeweging afkomstige journalisten schuil.”
Om er nog aan toe te voegen dat er aangifte is gedaan tegen Kleintje. Vanwaar deze verdachtmakingen? Kunnen die drie miljoen lezers er nog een touw aan vastknopen?
Zijn niet simpelweg de vragen: wat onthult Kleintje? Komt dat overeen met onze eigen bevindingen? Kunnen we er een logisch verhaal van maken? De Telegraaf parasiteert en probeert de bron waaruit ze drinkt nog als vuil te bestempelen.
Terwijl Kleintje aan het omvallen is en juist wel wat steun kan gebruiken, zelfs van de richting Rita Verdonk schuivende Telegraaf. Waar enige bescheidenheid bij past na twee onjuiste verdachtmakingen met gevolgen: met de vermoorde Utrechtse hoogbejaarde en met Volkert van der Graaf.
Leugens.nl sprak deze week met nog zo’n publicist: een enorm rijk archief, activistisch opgezet, maar boeiend. En ook ten prooi aan personen die er smaad in zien en het juridisch keihard aanpakken.
Onze vragen: wat is er waar en wat is er gelogen de publicaties? Waarom dat harde verzet? Kunnen we er niet vijf journalisten permanent bij krijgen? We gaan tot het uiterste – niet alleen met De Roy en Bernhard – maar er is zo veel meer te doen”¦
Peter Olsthoorn | 08-06-08 08:38
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen