Leugens.nl

Waar gaat dit in vredesnaam over? 

Uit de tapes van Edwin de Roy van Zuydewijn – deel 9

Tussenstand met enkele verbanden en lijnen naar het verleden. Aan u het oordeel!

We kregen nog al wat opmerkingen over het verwarde karakter van de weergave van de gesprekken met Edwin de Roy van Zuydewijn. Daarom is het tijd voor de tussenstand. Eerst nog even een kritische vraag beantwoorden: waarom brengt Leugens.nl deze zaak, en waarom op deze wijze?

1. We zijn deze serie begonnen omdat Edwin in de gesprekken ten behoeve van een – nimmer verschenen – boek, in de zomer van 2005 de namen noemde van twee belangrijke verdachten in de top van Bouwfonds in de pas in 2007 aan het licht gekomen verdenkingen van een mega-fraudezaak rondom o.a. de Amsterdamse Zuidas en het Philips pensioenfonds. Hij noemde die namen dus twee jaar voordat die namen naar buiten kwamen in het onderzoek;

2. De Amsterdamse recherche heeft de originele opnamen in beslag genomen als bewijsmateriaal in een onderzoek naar mogelijke smaad en laster dat gestart is naar aanleiding van een aangifte van één van de kinderen van Prinses Irene. De recherche vond het niet nodig me ooit fatsoenlijk tekst en uitleg te verschaffen en om brieven goed te beantwoorden laat staan de banden of een kopie ervan te retourneren. Hoort dat bij een rechtsstaat?;

3. Deze serie is geen uitgemaakte zaak van leugen en waarheid zoals doorgaans in de artikelen, maar een serie onder de noemer ‘op zoek naar de waarheid’.

4. Vanwege eventuele juridische consequenties hebben we ons zo veel mogelijk gehouden aan de letterlijke interviews. Dat werkt verwarrend.

Voor de geí¯nteresseerde lezer de tussenstand voordat we doorgaan met de gesprekken in deel 10.

Voor twee hoofdrolspelers in deze affaire moeten we voor een goed overzicht eerst terug in de geschiedenis. Felix Rhodius was directeur van het Kabinet van de Koningin en was aanjager voor de onderzoeken door de BVD en DKDB buiten de verantwoordelijke ministers om naar de handel en wandel van De Roy van Zuydewijn.

Deze vertrouweling van het koningshuis stamt uit een familie die vóór en tijdens de Tweede Wereldoorlog de bank Rhodius Koenigs in bezit had. Aan die bank kleefde een luchtje. Rhodius Koenigs was een bank die gebruikt werd door de Duitse spionagedienst voor o.a. de ontwikkeling van Duits atoomonderzoek (bronnen: Wim Klinkenberg ‘De Ultracentrifuge 1937-1970’ en eigen archiefonderzoek in de collecties Nederlands Beheers Instituut, Bijzondere Rechtspleging en Bureau Nationale Veiligheid Nationaal Archief).

De naam van de bank was na 1945 dermate besmet dat ze opging in de bank Van Vloten & De Gijzelaar met nog steeds de familie Rhodius aan het roer (bron: dossiers over deze bank bij collectie Nederlands Beheers Instituut – Nationaal Archief). De bank Van Vloten & De Gijzelaar met haar besmette verleden dreigde begin jaren vijftig opgekocht te worden door Prins Bernhard (bron: blz. 41+42 ‘De Prins spreekt’ door Pieter Broertjes en Jan Tromp en daarop aanvullend eigen onderzoek door Ton Biesemaat).

De thesaurier van het hof vond dat een dermate groot risico dat Prins Bernhard zijn zin niet kreeg. De bank werd toen overgenomen door bankiershuis Labouchere waar o.a. de Prins Bernhard-vriend Ernst v/d Beugel mede leiding aan gaf. De familienaam Rhodius heeft dus oudere contacten met het hof dan alleen maar de voormalige vertrouweling van koningin Beatrix in zijn functie van directeur van het Kabinet van de Koningin.

Edwin de Roy van Zuydewijn komt ook uit een interessante familie. Zijn vader was als advocaat en procureur in de jaren zestig betrokken bij de onfrisse bankaffaire rondom Teixeira de Mattos. In die affaire, waarbij het bankiershuis Teixeira ten onder ging, waren naast Edwins vader en geheim agenten en zakenlieden van bedenklijk allooi actief, ook kennissen van Prins Bernhard. Ik heb daar onderzoek naar gedaan.

In elk geval komt Felix Rhodius al begin jaren negentig in contact met Jan van V., de hoofdverdachte in de verdenking van mega-vastgoedfraude rondom het Philips pensioenfonds. Jan van V. kocht van Felix Rhodius diens landgoed te Heemstede. De broer van Felix Rhodius woont volgens de Volkskrant nog steeds in de tuinmanswoning op het landgoed van Jan van V..

Januari 2000 gaan Edwin de Roy van Zuydewijn en Prinses Margarita samenwonen aan de Amsterdamse Keizersgracht. Daar beginnen ze vermoedens te krijgen dat ze worden afgeluisterd. Volgens Edwin detecteert een Brits bedrijf dat er afgeluisterd wordt. Hij kan echter geen bewijsmateriaal aan ons overleggen. In die periode start Felix Rhodius buiten de verantwoordelijke ministers om een onderzoek door de BVD naar de achtergronden van Edwin (bron: HP/De Tijd, boek Oranjebitter van Thieu Vaessen en diverse andere publicaties).

De veiligheidsdienst AIVD licht het bijstandsdossier over Edwin bij de Amsterdamse sociale dienst en speelt dat door naar in elk geval Prins Carlos, de gescheiden echtgenoot van Prinses Irene. Later dat jaar zal de DKDB zo’n antecentenonderzoek nog eens herhalen. Edwin treedt in die tijd als freelancer in dienst bij Bouwfonds Vastgoedontwikkeling. Daar waren Jan van V. en Olivier L. de baas en tweede man. Edwin uitte zich laatdunkend over hen, maar sprak geen beschuldigingen uit over fraude.

In september 2000 verschenen Edwin en Prinses Margarita op het benefietgala voor de Flying Doctors in Cannes. Dat gala was gefinancierd door de vastgoed-ondernemer Chris Thunessen. Ook van de partij in Cannes zijn ‘beroemde beruchte’ landgenoten als Mieremet, Klepper, Holleeder en Bram Moszkowicz.

In de zomer van 2001 trouwden Edwin en Margarita. Ze verhuisden naar hun Zuid-Franse kasteel Bartas. Het grootste gedeelte van de koninklijke familie verscheen niet op hun huwelijk. Een hypotheek voor het kasteel bij Van Lanschot was geen enkel probleem. Margarita was op dat moment goed voor twee miljoen gulden (bron: eigen onderzoek). Maar toen kwam Edwins goed betaalde freelance job bij Bouwfonds op de tocht te staan. Eelco Brinkman belt die zomer op verzoek van Felix Rhodius met Jan van V. die De Roy van Zuydewijn wipt. De economische neergang van Edwin begint.

Conclusies:

Opmerkelijk is dat aantoonbaar Edwins gangen zonder ministrií«le goedkeuring door de BVD en DKDB werden onderzocht. Spin in het web was Felix Rhodius die al ruim voor die tijd Jan van V. kende. Volgens een notarií«le verklaring van royalty-journalist Marc van der Linden liet Prins Bernhard Edwin door zijn eigen mannetjes schaduwen.

Ton Biesemaat | 03-06-08 21:59