Of 'slechts' het joodse volk verdrijven?
Israí«l van de kaart vegen
Heeft de Iraanse president Ahmadinejad dit ooit beweerd? Nee hoor, helemaal niet. Maar bedoelde hij het niet ongeveer?
Gelezen: Sargasso
“Sommige fouten worden jarenlang herhaald terwijl daar allang geen reden meer voor is. Omdat Hillary Clinton had gezegd dat het mogelijk was dat Iran vernietigd moest worden als Iran Israí«l zou aanvallen, stapt Iran naar de VN om eens verhaal te halen. In het stukje hierover op het Radio 1 Journaal van vandaag wordt daarin vervolgens het volgende gezegd:
De Iraanse president Ahmadinejad heeft een aantal keer gezegd dat Israí«l van de kaart moet worden geveegd.. En juist die uitspraak Ahmadinejad, die velen gebruiken om het oorlogshitsen tegen Iran te rechtvaardigen, staat sterk ter discussie. De betere vertaling zou zijn dat hij vindt dat het regime van Israí«l moet verdwijnen. Een duidelijk verschil.”
Een lang slepende leugenkwestie die maar niet wil verdwijnen. Al in New York Times zou duidelijk zijn gemaakt dat de woorden van Mahmoud Ahmadinejad verkeerd zijn vertaald. En dat alles om oorlog tegen Iran te kunnen beginnen, want die verkeerde vertaling duidt op de aanzet tot genocide van het Israí«lische volk.
‘Wegvegen’ of ‘wegvagen’ van de staat Israí«l van de kaart heeft hij niet gebezigd. De zin luidde ‘Israel bayad az naghshe jographya mahv gardad’ en dat zou letterlijk vertaald betekenen: “Het regime van Israí«l moet worden verdreven.” Hij zou dan bedoelen dit regime dat Jeruzalem bezet houdt. At heeft een minister later verklaard voor het Europees Parlement.
Maar alle gekozen regimes van de jonge staat hebben Jeruzalem als onderdeel van Israí«l beschouwd en links noch rechts heeft aanstalten gemaakt om de stad af te staan. New York Times trekt de conclusie dat hij wel degelijk heeft gezegd dat de staat weggevaagd moet worden.
Op Wikipedia staat een uitstekend artikel over de zaak: de later door Iran zelf als ‘foutief’ omschreven vertaling kwam van het officií«le vertaalbureau in Iran en deze vertaling verscheen ook de Engelstalige website. Maar toch zou hij hebben willen zeggen dat de joods-zionistische staat in haar huidige vorm moet verdwijnen en niet het land inclusief het volk.
De interpretatie van Leugens.nl: Ahmadinejad sprak tijdens een anti-zionistisch congres “the world without zionism'(foto). Die context laat niet zo veel ruimte voor milde interpretaties.
Ahmadinejad wil geen oorlog, heet het volgens de milde verklaringen, en zeker Israí«l niet weg hebben. Dat hij dat zou willen, is een leugen. Toch heeft hij zoiets gezegd, wellicht geen genocide bedoeld maar wel dat joden het regime moeten opgeven en dat betekent in de huidige verhoudingen hun land opgeven. En is er dan nog een staat Israí«l?
Maar is het anderzijds verstandig om steeds weer deze ene zin, volgens een al dan niet leugenachtige of discutabele vertaling naar buiten gekomen, te citeren om duidelijk te maken dat Iran een vijand van Israí«l is?
Peter Olsthoorn | 02-05-08 12:51
Reacties
ww | 04/05/08 om 08:36
Tegenwoordig moet men steeds meer de artikelen/woorden van gerenomeerde kranten en/of journalisten wegen.
Blijkbaar laten velen (of overdrijf ik n u), zich voor het karretje spannen dat propaganda heet.
Zelf krijg ik steeds minder vertrouwen in journalistiek, omdat ik simpelweg niet meer weet of het de hele of halve waarheid is wat men schrijft.
Gelukkig zijn er sites als deze, waar het een en ander recht wordt getrokken :D
paniekmiep | 23/11/08 om 18:46
inderdaad, blij met deze site,
ik zocht al een tijdje naar deze uitspraak sinds ik de problematiek rond iran, israel en zionisme probeer te begrijpen.
het lijkt allemaal veel ingewikkelder in elkaar te zitten en keer op keer verbaas ik me hoe het volk voorgelogen wordt door de media.
je hoort altijd over die moslims en die terroristen maar nooit over de oorzaak zoals de zionisten die palestina ingenomen heeft van het volk die er al 1400 jaar leefde.
Ton Nuiten | 28/05/09 om 00:10
De uitspraak van Mahmoud Amedinijad dat als zou hij Israí«l “van de kaart” zou willen vegen, is dus onjuist gebleken; zijn woorden zijn verdraaid door een “geleide pers.” Hier en daar zal ongetwijfeld wel -met de nodige emoties uiteraard- verkondigd zijn dat het “antisemitisme” weer eens toenam. En nú we dit weten, zou de vraag gesteld moeten worden: Zou de berichtgeving m.b.t. Israí«l in het verleden dan ook niet (somber) gekleurd kunnen zijn geweest? Hier volgt een voorbeeld.
SIMON WIESENTHAL.
Zoals bekend zal zijn, was Simon Wiesenthal de meest bekende “Nazi-jager” van de 20e eeuw. Naar verluidt heeft hij door zijn speurwerk vele oud-nazi’s weten op te sporen. Wat echter (nog) niet zo bekend is, is dat Wiesenthal ook de levens van onschuldigen geruí¯neerd heeft! Hier volgt de tragische geschiedenis van één van die slachtoffers.
FRANK WALUS.
In 1974 kondigde Wiesenthal aan dat hij weer een oorlogsmisdadiger op het spoor was gekomen. Ditmaal was het Frank Walus, een Pool die legaal in de Verenigde Staten woonde; volgens de visie van Wiesenthal zou Walus tijdens de Tweede Wereldoorlog in Polen Joden hebben uitgeleverd aan de Gestapo. Nadat dit nieuws luid, breed, en in alle geuren, kleuren, maten en vormen tot in alle geledingen van de samenleving doorgedrongen was, besloot het Amerikaanse Departement in 1977 dat het nu wel tijd was, tegen Walus in actie te komen.
DE MEDIA LIEGEN NIET ALTIJD.
Het Amerikaanse blad “The Washington Post” kwam in 1981 echter met een onthullend artikel over de zaak met de kop: “De Nazi die er Nooit Was: Hoe een Heksenjacht door Rechter, Media en Onderzoekers een onschuldig Man als Oorlogsmisdadiger Bestempeld Hebben.” Enkele hoogtepunten van dit bericht waren dat (1): Walus een gepensioeneerde fabrieksarbeider uit Chicago was en dat hij om zich tegen de beschuldigingen die tegen hem ingebracht waren te kunnen verdedigen, meer dan $60.000 uit had moeten geven. Daardoor was hij flink in de schulden terechtgekomen. (2): 11 Joodse overlevenden uit Polen gedurende de nazi-bezetting getuigden met vaste zekerheid dat zij persoonlijk gezien hadden dat Walus kinderen, een oude en een jonge vrouw, een gebochelde en nog vele anderen vermoordde. Tenslotte werd Walus de benaming “De slachter van Kielce” gegeven. De plaatselijke krant van Chicago “The Reader” nam het ook voor hem op; het verkondige o. a. dat de Amerikaanse regering een misdadiger nodig had en dus hadden ze er met de hulp van Wiesenthal, de Israí«lische politie en rechter Julius Hoffman een uitgevonden. Later kwamen de bewijzen naar buiten: Walus had ook maar nooit iets met de Nazi’s te maken gehad en was gedurende het gebeuren (in zoverre dit wérkelijk plaatsgevonden heeft) zelfs niet in Polen! Om die reden werd hij vrijgesproken van alle tegen hem ten laste gelegde beschuligingen. De schade was echter al aangericht: vanwege de torenhoge advocaatskosten was Walus gedwongen geweest zijn huis te verkopen. Tevens was hen zijn Amerikaans staatsburgerschap afgenomen. Daarnaast werd hij ook nog eens zeven maal aangevallen en mishandeld door mensen waarbij hij bij één gelegenheid ternauwernood een aanval met bijtend zuur overleefde. De zaak werkte uiteindelijk zó op zijn emoties in dat hij in 1994 toen hij slechts nog een schaduw van zichzelf was, na enkele zware hartaanvallen overleed.
ANTISEMITISME?
Ongetwijfeld zal het hierbovenstaande door sommigen uitgelegd worden als weer een vorm van “antisemitisme.” Als we niet verder komen dan dat het (weer eens) een uiting van “antisemitisme” is en het daar dan ook bij blijft, hebben we naar alle waarschijnlijkheid dan ook verder niets in te brengen. Dan is het beter te zwijgen totdat we zélf het een en ander uitgezocht hebben. En wanneer de media weer eens iets te vertellen hebben over Demjanjuk de “slachter van Sobibor” die binnenkort terecht zal staan vanwege zijn al of niet vermeende rol in het uitleveren van zovele Joden tijdens de nazi-bezetting, , denk ik soms aan Frank Walus ….
joe | 10/03/12 om 11:36
Het is zeer de moeite waard om deze link eens te bekijken,
http://tvblik.nl/rambam/5-maart-2012
hierin kan men zien hoe onbetrouwbaar de media is.
En mensen bewust verkeerde informatie geven zonder dat feiten gecheckt worden.
Zelfs het nieuws van NOS die neutraal zou moeten zijn is gekleurd.
Er zou eigenlijk een rechtbank voor Journalisten moeten komen waarin journalisten aangeklaagd kunnen worden als ze leugens verkondigen.
Artsen die fouten maken moeten zich ook verantwoorden voor een commissie en zullen daardoor minder roekeloos handelen. Nieuws zou objectief moeten zijn maar is dat tegenwoordig echt niet meer, zaken worden verdaait om bewust een verkeerd beeld te creeren