Waarheidsvinding of opportunisme?
De rechtsstaat van Fred Teeven
‘Crimefighter’ en boeven-met-boevenvanger beklaagt zich over de advocatenrekening van Wouter Bos voor de belastingbetaler maar had wel moeite met de vrijlating van Lucia de B.
Fred Teeven was een gezaghebbend officier van justitie en is nu een helder formulerend Tweede Kamerlid voor de VVD. In ‘De Kring’ van HP/DeTijd verbaast de voormalige ‘crimefighter’ van het OM zich over de betaling door de staat van de advocatenrekening voor Wouter Bos. De minister van Financií«n liet de rekening voor zijn procedure tegen roddelblad Weekend van Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn door ons betalen. Bedrag: 20.000 euro. Teeven stelt kamervragen.
Teeven vindt het maar onzin dat de belastingbetaler opdraait voor de advocatenkosten van Bos. Zelf heeft Teeven ook wel eens in zo’n blaadje gestaan en haalde dan z’n schouders op. Weekend moet 4.000 euro moet betalen vanwege het publiceren van foto’s van Bos’ vrouw en kinderen. Wouter Bos stort de vergoeding in de kas van Press Now.
Maar waar was dan het rechtvaardigheidsgevoel van Fred Teeven met de vrijlating van Lucia de B.? Dat luidde: “De VVD had liever gezien dat de bewindspersonen Ernst Hirsch Ballin en Nebahat Albayrak van Justitie het oordeel van de Hoge Raad over een herzieningsverzoek hadden afgewacht. ”žIk begrijp hun beslissing op zich wel, maar ik ben niet blij”, aldus Kamerlid Fred Teeven. ”žDit geeft een hoop opschudding en ondermijnt het vertrouwen in de rechtsstaat.”
Welk vertrouwen dan? Vindt Teeven het van belang van de rechtsstaat dat Lucia de B. ondanks leugenachtig bewijs en zoveel twijfels in de gevangenis blijft zitten?
Of verried de Waarheidsvinding volgens Fred Teeven in bijvoorbeeld de opsporing van drugshandel al eerder opportunisme?
Ton Biesemaat | 17-04-08 07:28
Reacties
IJsbrand | 17/04/08 om 09:12
Van Fred Teeven ligt zelfs in een arrest van de Hoge Raad vast dat hij een ontoelaatbare scoringsdrift heeft. Hij negeerde alle normale hií«rarchie binnen de rechtspleging, door als officier van justitie een aantal politiemensen, die moesten getuigen, op te dragen niet alle vragen van het Hof in Amsterdam te beantwoorden. Het ging daarbij om een deal waarbij een medeverdachte mogelijk strafvermindering zou zijn beloofd, in ruil voor medewerking in de vervolging van een andere verdachte.
[HR 8 september 1998, NJ 1998, 897 Zwijgen op last officier].