Gereformeerde professor tegen de kerkleugen
Homofilie schandelijk
Maar website doet vrijgemaakte vrijdenker in de ban.
Midden in de Tweede Wereldoorlog wisten Nederlanders nog een heftige kerkstrijd te voeren. Daaruit ontstond, in 1944 de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. De ‘vrijgemaakten’ (politiek GPV, nu Christenunie) met bijvoorbeeld Van Middelkoop zijn maatschappelijk niet extreem. Maar in het geloof wel.
Intern is de club hecht. Maar nu is er bonje. Oorzaak is een prominent lid van de vrijgemaakte kerk, George Harinck. Hij is hoogleraar aan de Theologische Universiteit Vrijgemaakt te Kampen (TU Kampen). En vloekt in de kerk, zeker drie keer. Want in een interview met het vrijgemaakte Nederlands Dagblad zei hij:
- Over homo’s: “Homoseksualiteit is natuurlijk in mijn kring een omstreden zaak, maar ik sta er helemaal niet negatief tegenover. Mijn beeld ervan wordt overigens veel meer bepaald door het feit dat mijn jongste broer homoseksueel is. Ik geloof er geen woord van dat het een ziekte is”¦Mannenvriendschappen: prima.”
- Vrouw als ouderling (toezichthouder) of predikant: “Had gisteren al gemoeten.”
- Rooms-Katholieke kerk: “Ik heb overigens ook grote sympathie voor de Rooms-Katholieke Kerk. Ik vind het ook geen probleem als gereformeerden aan een mis deelnemen”¦”
In de krant kwam eerst verzet, van een predikant. Daarop met een website Publiekprotest.nl. Die lijkt anoniem. Verzwegen wordt de opzet door behoudende vrijgemaakten van Eeninwaarheid.nl, zo ontdekte Trouw.
Ze zeggen dat “homoseksualiteit door de Schrift veroordeeld wordt als onnatuurlijk en schandelijk, zodat homoseksuele mannenvriendschappen en relaties moeten worden afgewezen”. Het kerkambt voor de vrouw moet als “dwaling” worden verworpen.
En Harinck komt met een uitleg. Zegt nog eens dat katholieken geen vijanden zijn en vrouwendeelname te veel wordt beoordeeld met bijbelcitaten. Hij doet er nog een schepje bovenop voor homo’s in zijn kerk:
En nu denk ik dat veel van onze discussies over zaken als vrouw in het ambt en homoseksualiteit vaak niet alleen beginnen, maar ook eindigen bij een Bijbeltekst.
Ik heb dat ten aanzien van homo’s herhaaldelijk gemerkt – en intussen staan zij jaar in jaar uit in de kou in de kerk. Ik weet wel dat dit niet de bedoeling is van kerkleden, maar vraag maar eens een homo hoe hij of zij de kerkelijke gemeenschap beleeft.
Hoe deze jongens en meisjes onder hun gereformeerde leeftijdgenoten de ganse dag het scheldwoord ‘homo’ moeten verdragen en veinzen dat dat leuk gezegd is;
hoe door kerkleden hun geaardheid regelrecht in verband wordt gebracht met liederlijk seksueel gedrag;
hoe ze wordt gezegd dat die homoseksualiteit inbeelding is en genegeerd moet worden;
hoe ouders van het gereformeerd onderwijs verlangen dat daar gezwegen wordt over homoseksualiteit;
kortom, hoe velen van hen dus angstig en eenzaam zijn in nota bene de kerk.
Het lijkt me onjuist deze mannen en vrouwen vooral vanuit de invalshoek van hun homoseksualiteit te bezien. En wat mij, mede op grond van mijn christelijke geweten, vooral beroert, is hun isolement. Als dat beginnen en eindigen met Bijbelteksten tot dit resultaat leidt – en dat is helaas niet zelden de praktijk – dan zit er ergens iets scheef.”
Peter Olsthoorn | 07-02-08 09:00
Reacties
Klaas Jan | 08/02/08 om 14:52
Voor de Atheí¯st is een leugen een geschenk uit de hemel.