Tien jaar wetenschap kan naar het oud papier
‘Geen nieuwe Einstein,maar een prutser’
Verkeerde promotor hielp doctor in spé ook al niet.
Gelezen: Brabants Dagblad
“Hij zou zomaar eens de Einstein van deze eeuw kunnen worden. Als hij gelijk krijgt.” Zo begint een artikel in Cursor, het blad van de TU Eindhoven.
En vervolgt: “Maar voorlopig bokst promovendus Marcoen Cabbolet (Wiskunde & Informatica) nog op tegen de gevestigde wetenschappelijke orde met een theorie die ingaat tegen zowel de wet van de kwantummechanica als de algemene relativiteitstheorie.”
Het gaat over deeltjes die van de waarde weg bewegen, in plaats van er naartoe getrokken te worden. Het proefschrift is klaar en te koop. Maar Cabbolet zelf vreesde zijn lot al: “Het is absoluut uitgesloten dat mijn theorie onmiddellijk geaccepteerd wordt. Die noodzaakt namelijk het verwerpen van de kwantummechanica.”
En dat lot staat hem ook te wachten. Deugen niet, slecht onderbouwd en vaag, de theorieí«n van Marcoen. Zegt Nobelprijswinnaar natuurkunde Gerard ’t Hooft na onderzoek op verzoek van de getipte TU Eindhoven.
Dus de promotie volgende week gaat simpelweg niet door. ’t Hooft zet daarmee ook de promotor van Marcoen weg als een prutser. Dat is volgens de Volkskrant Hans de Swart, hoogleraar logica van de universiteit van Tilburg.
Maar het gaat om Harry de Swart, zegt een woordvoerster van de universiteit. Want Hans konden we nergens vinden. Hij doceert taal- en wetenschapsfilosofie. En weet wel het een en ander van wiskunde, maar van natuurkunde”¦
Het is afschwelijk voor de jonge onderzoeker. En ní²g een pech voor Cabbolet. Alles is sinds 1997 uitgedokterd met Sergey Sannikov van het Kharkov Institute in de Oekraí¯ne. Die zou hem wellicht kunnen verdedigen. Maar is inmiddels dood”¦
Peter Olsthoorn | 18-01-08 10:40
Reacties
Laser | 19/01/08 om 23:26
Het proefschrift van Marcoen Cabbolet is zeer slecht als fysisch proefschrift. Zijn onderzoek heeft hij niet kunnen verkopen aan verschillende fysische vakgroepen waardoor hij op zoek is gegaan naar een promoter in een ander vakgebied: filosofie. Als filosofisch proefschrift zou het beoordeeld moeten worden. Zijn ideí«en zijn op zich niet verwerpelijk, echter de fysische uitwerking van deze ideeí«n zijn op het niveau van een tweede jaars student fysica die met studiegenoten filosofeert over de grondprincipes van de fysica. Zijn promotie zou eerst in Tilburg plaatsvinden bij de vakgroep filosofie maar een co-promoter stak er een stokje voor vanwege de slechte kwaliteit. Hij heeft zich daarna gemeld bij de TU/e en deze universiteit heeft zijn proefschrift wel goedgekeurd. Waarschijnlijk heeft hij zijn proefschrift daar verkocht als wiskundig en filosofisch onderzoek zodat hij makkelijk kon promoveren.
Marcoen is geen theoretisch fysicus of mathematisch fysicus en heeft geen opleiding in deze richting gehad. Geniaal is hij ook niet. Zijn kennis over de quantummechanica is hetzelfde als van elke net afgestudeerde chemicus: vooral kennis over de toepassing van de quantummechanica. Van veldentheorie en snaartheorie heeft hij gehoord maar heeft deze nog nooit bekeken.
Zijn Elementary Process Theory is een theorie die zeer ruim een fysische werkelijkheid beschrijft waarin zeer veel mogelijk is, dus ook anti-materie deeltjes die omhoog bewegen. Dit betekent niet dat dit dan ook in werkelijkheid gebeurt. Wiskundig is het dan ook veel te ruim geformuleerd om fysica in te kunnen bedrijven. Elke theoretisch fysicus kan dit herkennen had hem dit kunnen mededelen.
Professor ”˜t Hooft heeft zijn proefschrift vluchtig bekeken en heeft natuurlijk ook kunnen herkennen dat het fysische onwaarheden bevat die zeer snel weerlegd kunnen worden bij een wat meer grondige bestudering.
Marcoen zal moeten toegeven dat zijn proefschrift geen natuurkundig onderzoek is. Zonde van zoveel jaar werk, maar om meer gezichtsverlies te voorkomen is dat echt het beste voor hem.
Hannes | 01/11/08 om 20:55
Wat zijn precies “fysische onwaarheden” ?
Zijn dat alle verschijnselen die nog niet gemeten zijn?
Of is dit een definitie afhankelijk van de gebruikelijke axioma’s in de natuurkunde?
“Gezichtsverlies” is ook een uitdrukking afhankelijk van criteria zoals ze door een bepaalde groep worden gesteld.
Falsificationisme kan ook toegepast worden op Marcoen Cabiolet’s proefschrift.
Om elke, nog niet bewezen onjuiste theorie, als “zonde van zoveel werk” af te doen is niet echt wetenschappelijk.
De tijd zal het uiteindelijk leren, laat die maar oordelen.