Leugens.nl

Canadese documentaire ontmaskert filmmaker 

Michael Moore is less

Manipuleren en ontwijken kan hij zo goed als zijn doelwitten.

Gelezen: NRC, Herald Tribune.

Michael Moore legt met de documentaires Roger & Me, Bowling for Columbine, Fahrenheit 9/11 en recent Sicko onderdrukking, manipulatie, leugens en ontwijking aan de dag in ‘het systeem’ van de Verenigde Staten.

In de documentaire ‘Manufacturing Dissent’ leggen Debbie Melnyk en Rick Caine bloot dat Moore zichzelf ook bezondigt aan zijn kritieke methoden. Een groot deel van de film gaat over het ontwijken van deze criticasters door Moore. Zus Anne Moore sloeg zelfs naar de camera van Caine. Met dank van de makers.

Moore verwijst hen naar een weerlegging van kritiek op Fahrenheit 9/11 op zijn website. Maar dat zijn niet de antwoorden die Malnyk en Caine willen hebben. Ze willen hem het overschrijden van grenzen met manipulatie in zijn films voorleggen.

De hardste leugen van Moore: zijn documentaire Roger & Me kritiseert General Motors. Moore jaagt tevergeefs op GM-voorzitter Roger Smith, toont de film. Maar Smith heeft Moore wel degelijk twee keer te woord gestaan, één keer wel 20 minuten.

En nog een: Moore toont dat een aandeelhoudersvergadering van GM juist als hij bij de microfoon verschijnt, wordt gesloten. Was vals: Moore heeft met beeld en deze scí¨ne zelf gemaakt. Het sluw combineren en manipuleren met beeld en geluid geeft in deze film ook een vals beeld van ‘Me’, Michael Moore zelf.

De film, die op 10 maart 2007 zijn premií¨re had in de VS en deze week in Nederland, toont verder leugens, ontkenningen, opportunisme en hypocrisie van de filmmaker, over zijn verleden, zoals zijn plotse steun voor Al Gore in 2002.

Ook wordt getoond dat de ‘beruchte’ welkomstgroet bij een diner van George Bush in Fahrenheit 9/1, voor de ‘the haves, and the have-mores’ een grap was. Het ging om een jaarlijks diner van de aartsbisschop van New York van hoog geplaatsten . Het is traditie daar grappen over jezelf te maken. Ook daar zei Al Gore: “Ik heb het internet uitgevonden.” Met die uitspraak, serieus genomen, is hij vele malen om de oren geslagen.

Moore wordt door deze film minder, vooral in geloofwaardigheid. Ook al was lang en breed bekend dat hij ver gaat in manipulatie.

Documentaires worden gemaakt voor hun effect. Wanneer wordt het effectbejag? Hoever mag je gaan met het knippen en plakken? Vanaf welke grens kijk je naar een leugen, en worden feiten dus fictie?

Ook het effect van deze film slaagt: “De kampioen van links Amerika staat te kijk als een hufter en een hypocriet“, vindt de recensent van NRC.

Peter Olsthoorn | 19-10-07 08:29